วาระแจ้งเพื่อทราบ (๓)

เรื่องแรก

จากการกลับมามหานครแห่งความสุขครั้งนี้ ทำให้ผมมีโอกาสใช้บริการแท็กซี่อยู่หลายครั้ง ผมพบว่าคนขับหลายคนไม่พิสมัยน้าเหลี่ยมเท่าไรนัก เลยสงสัยต่อไปว่าทำไมวันที่ ๒๕ ธค ที่ซานต้าแม้วรวมพลคนขับแท็กซี่มานั่งฟังคำผรุสวาทของน้าแกถึงมีพี่ๆคนขับไปเยอะจัง

ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า คนขับแทกซี่ถือเป็นปรอทวัดอุณหภูมิการเมืองชั้นดี อันนี้ผมเห็นว่าจริงอยู่

สรุปอย่างรวบรัด ข้อความที่ผมได้ยินพี่ๆคนขับบ่น มีดังนี้

๑. เรื่องกระทบกระทั่งเบื้องสูง อันนี้น่าจะมาจากกระแสลุงธิอยู่พอควร
๒. น้าเหลี่ยมแอนด์เดอะแก๊งค์รวยอยู่กลุ่มเดียว
๓. โคตรโกง
๔. ประชานิยมที่โยนเศษเนื้อให้คนจนกิน พี่คนขับคนนึงถึงขั้นเปรียบเทียบว่า ปลาตัวนึง มันกินไปจนหมด โยนก้างกับเศษเนื้อนิดหน่อยมาให้เรา

เรื่องที่สอง

อีกไม่เกินชั่วโมง ผมคงออกไปหาเครื่องดื่มกระแทกคออีกแล้ว

ก็คนมันยังเศร้านี่ครับ

เรื่องที่สาม

หลายต่อหลายคนตักเตือนผมเสมอมาตั้งแต่ชีวิตผมเข้าสู่วัยหนุ่มว่า ให้ผมระวังปัญหาเรื่องสตรี

ไม่เคยเชื่อแม้แต่น้อย...

แต่ตอนนี้ เริ่มเชื่อแล้ว