tag:blogger.com,1999:blog-117209992024-03-13T22:02:20.010+01:00Etat de droitEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.comBlogger234125tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-13669920049985288342009-03-22T02:43:00.002+01:002009-03-22T03:18:10.851+01:00Lascia ch`io pianga<a href="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/ScWf0PaireI/AAAAAAAAAEM/6cnnbA494W0/s1600-h/2046int06.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5315830655020608994" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 176px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/ScWf0PaireI/AAAAAAAAAEM/6cnnbA494W0/s320/2046int06.jpg" border="0" /></a><br /><div>Lascia ch`io pianga </div><br /><div></div><br /><div>By George Frideric Hendel (1685-1759)</div><br /><div>Aria from "Rinaldo"</div><br /><div></div><br /><div>Lascia ch`io pianga </div><br /><div>mia cruda sorte, </div><br /><div>E che sospiri la liberta! </div><br /><div></div><br /><div>E che sospiri, </div><br /><div>E che sospiri la liberta! </div><br /><div></div><br /><div>Lascia chio pianga </div><br /><div>mia cruda sorte </div><br /><div>E che sospiri la liberta! </div><br /><div></div><br /><div>In duolo infranga </div><br /><div>queste ritorte </div><br /><div>de miei martiri </div><br /><div>sol per pieta! </div><br /><div></div><br /><div>Lascia ch`io pianga </div><br /><div>mia cruda sorte </div><br /><div>E che sospiri la libertà</div><br /><div></div><br /><div>E che sospiri, </div><br /><div>E che sospiri la liberta! </div><br /><div></div><br /><div>Lascia ch`io pianga </div><br /><div>mia cruda sorte </div><br /><div>E che sospiri la liberta! </div><br /><div></div><br /><div>....</div><br /><div></div><br /><div>ปล่อยให้ข้าฯได้หลั่งน้ำตาเถิด<br />กับชะตากรรมอันโหดร้าย<br />และปล่อยให้ข้าฯได้คร่ำครวญหวนไห้ถึงเสรี<br /><br />ความทุกข์ทรมานอาจช่วยยุติความสัมพันธ์อันปวดร้าว<br />ด้วยความเจ็บปวดของข้าฯ </div><br /><div>เพื่อความรักอันน่าเวทนา</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com77tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-23981816058409775412009-03-13T22:03:00.003+01:002009-03-13T22:11:37.205+01:00ความอ่อนโยนเป็นความปวดร้าวของข้าพเจ้า<a href="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SbrLk4Jl-_I/AAAAAAAAAEE/qxJ8X-Crocc/s1600-h/25.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5312782544845274098" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SbrLk4Jl-_I/AAAAAAAAAEE/qxJ8X-Crocc/s320/25.jpg" border="0" /></a><br /><div>Si dolce è'l tormento </div><br /><div></div><br /><div>Claudio Monteverdi (1567-1643)</div><br /><div></div><br /><div>Ch'in seno mi sta, </div><br /><div>Ch'io vivo contento </div><br /><div>Per cruda beltà. </div><br /><div>Nel ciel di bellezza </div><br /><div>S'accreschi fierezza </div><br /><div>Et manchi pietà: </div><br /><div>Che sempre qual scoglio </div><br /><div>All'onda d'orgoglio </div><br /><div>Mia fede sarà. </div><br /><div></div><br /><div>La speme fallace </div><br /><div>Rivolgam' il piè. </div><br /><div>Diletto ne pace </div><br /><div>Non scendano a me. </div><br /><div>E l'empia ch'adoro </div><br /><div>Mi nieghi ristoro </div><br /><div>Di buona mercè: </div><br /><div>Tra doglia infinita, </div><br /><div>Tra speme tradita </div><br /><div>Vivrà la mia fè. </div><br /><div>Per foco e per gelo </div><br /><div>Riposo non hò. </div><br /><div>Nel porto del Cielo </div><br /><div>Riposo haverò. </div><br /><div>Se colpo mortale </div><br /><div>Con rigido strale </div><br /><div>Il cor m'impiagò, </div><br /><div>Cangiando mia sorte </div><br /><div>Col dardo di morte </div><br /><div>Il cor sanerò. </div><br /><div></div><br /><div>Se fiamma d'amore </div><br /><div>Già mai non sentì </div><br /><div>Quel riggido core </div><br /><div>Ch'il cor mi rapì, </div><br /><div>Se nega pietate </div><br /><div>La cruda beltate </div><br /><div>Che l'alma invaghì: </div><br /><div>Ben fia che dolente, </div><br /><div>Pentita e languente </div><br /><div>Sospirimi un dì.</div><div> </div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-27807799747737354492009-03-06T03:44:00.003+01:002009-03-06T03:49:34.690+01:00นกไร้ขา อยากหยุดบิน<a href="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SbCOnL8DinI/AAAAAAAAAD8/SXivy91I2lg/s1600-h/0188.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309900764540537458" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SbCOnL8DinI/AAAAAAAAAD8/SXivy91I2lg/s320/0188.jpg" border="0" /></a><br /><div>นกไร้ขา ได้แต่บิน บิน และบิน</div><br /><div>เหนื่อยก็นอนในสายลม<br /></div><div>ในชีวิตจะลงดินก็เพียงครั้งเดียว...<br /></div><div>เมื่อถึงวันตาย</div><br /><div><br />หยกไจ๋ "Days of being wild"<br />...........</div><br /><div><br />ไอ้ตัวที่ไม่มีขารึ </div><div> </div><div>เก็บเอาไว้หลอกผู้หญิงเถอะ </div><div><br />นกหรือ? นกบ้าอะไร </div><div><br />คุณก็แค่คนเมาที่ผมเจอในไชน่าทาวน์ !!!</div><br /><div><br />ตำรวจหนุ่ม "Days of being wild"<br />............</div><br /><div><br />เราเป็นนกไร้ขา หรือเราเป็นคนเมา???</div><br /><div></div><br /><div>หากเราเป็นนกไร้ขา...</div><br /><div></div><br /><div>เราอยากหยุดบิน</div><br /><div></div><br /><div>หากเราเป็นคนเมา...</div><br /><div></div><br /><div>โปรดอย่าใส่ใจ นิทานเรื่อง "นกไร้ขา" นี่เป็นเพียงคำเพ้อเจ้อ</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com45tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-35506586932646181972009-02-14T04:15:00.007+01:002009-02-14T04:54:02.133+01:00วาเลนไทน์ - วาเลน(ทบ)ทวน<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SZY7hMl2qrI/AAAAAAAAADk/LqFr-y5_k8g/s1600-h/07.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5302491052777056946" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SZY7hMl2qrI/AAAAAAAAADk/LqFr-y5_k8g/s320/07.jpg" border="0" /></a><br /><div>เนื่องในวันวาเลนไทน์ ขอเอาเพลง <a href="http://www.imeem.com/people/REnCWA/music/sF4CsJuS/patrick_bruel_que_restetil_de_nos_amour/">Que reste-t-il de nos amours </a>มาฝาก</div><br /><div>เพลงนี้ ร้องครั้งแรกโดย Charles Trenet</div><br /><div>จากนั้นก็เอามาร้องใหม่กันอีกหลายคน</div><br /><div>ล่าสุด คือ Patrick Bruel ในอัลบั้ม Entre deux</div><br /><div>ในโลกภาษาอังกฤษ มีการนำทำนองนี้ไป แล้วแต่งเนื้อใหม่ ในชื่อว่า "I wish you love" ซึ่งความหมายไม่ตรงกับภาคฝรั่งเศส </div><br /><div></div><br /><div>เมื่ออ่านเนื้อเพลงนี้แล้ว อาจพบว่าน่าเศร้าอยู่บ้าง </div><br /><div>แต่วาเลนไทน์ มิใช่เป็นเพียงวันแห่งความรักเท่านั้น</div><br /><div>หากยังควรเป็น วันทบทวนความรักด้วย</div><br /><div>ว่า...</div><br /><div>รักของเรายังคงเหลืออยู่?</div><br /><div></div><br /><div>.......</div><br /><div></div><br /><div>Ce soir le vent qui frappe à ma porte</div><br /><div>Me parle des amours mortes</div><br /><div>Devant le feu qui s' éteint</div><br /><div></div><br /><div>Ce soir c'est une chanson d' automne</div><br /><div>Dans la maison qui frissonne</div><br /><div>Et je pense aux jours lointains</div><br /><div></div><br /><div>Que reste-t-il de nos amours</div><br /><div>Que reste-t-il de ces beaux jours</div><br /><div>Une photo, vieille photo</div><br /><div>De ma jeunesse</div><br /><div></div><br /><div>Que reste-t-il des billets doux</div><br /><div>Des mois d' avril, des rendez-vous</div><br /><div>Un souvenir qui me poursuit</div><br /><div>Sans cesse</div><br /><div></div><br /><div>Bonheur fané, cheveux au vent</div><br /><div>Baisers volés, rêves mouvants</div><br /><div>Que reste-t-il de tout cela</div><br /><div>Dites-le-moi</div><br /><div></div><br /><div>Un petit village, un vieux clocher</div><br /><div>Un paysage si bien caché</div><br /><div>Et dans un nuage le cher visage</div><br /><div>De mon passé</div><br /><div></div><br /><div>Les mots les mots tendres qu'on murmure</div><br /><div>Les caresses les plus pures</div><br /><div>Les serments au fond des bois</div><br /><div>Les fleurs qu'on retrouve dans un livre</div><br /><div></div><br /><div>Dont le parfum vous enivre</div><br /><div>Se sont envolés pourquoi?</div><br /><div></div><br /><div>รัตติกาลนี้ สายลมพัดผ่านมาเคาะประตูบ้านของผม</div><br /><div>เสียงนั้นบอกผมถึงความรักที่ตายจากไปแล้ว</div><br /><div>ต่อหน้ากองไฟที่มอดลง</div><br /><div></div><br /><div>รัตติกาลนี้ มีเพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง</div><br /><div>ก้องดังอยู่ในบ้านอันหนาวเหน็บราวกับถูกแช่แข็ง</div><br /><div>นั่นทำให้ผมได้คิดถึงวันเก่าๆ ....</div><br /><div></div><br /><div>ความรักของเรายังคงเหลืออยู่ไหม?</div><br /><div>วันคืนที่สวยงามยังคงเหลืออยู่ไหม?</div><br /><div>ภาพหนึ่ง ภาพเก่าๆภาพหนึ่ง เมื่อครั้งยังเยาว์วัย</div><br /><div></div><br /><div>ถ้อยคำบอกรักอันหวานชื่น ยังคงเหลืออยู่ไหม?</div><br /><div>เดือนเมษายนกับนัดของเรา</div><br /><div>ความทรงจำดีๆเหล่านั้นยังตามมาหลอกหลอนผม</div><br /><div>อย่างไม่หยุดหย่อน</div><br /><div></div><br /><div>ความสุขที่ร่วงหล่นลงมา</div><br /><div>เส้นผมที่สยายท่ามกลางสายลม</div><br /><div>จูบอันแผ่วเบา</div><br /><div>ความฝันอันไม่หยุดนิ่ง</div><br /><div>ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ยังคงเหลืออยู่ไหม?</div><br /><div>บอกผมที</div><br /><div></div><br /><div>หมู่บ้านเล็กๆ</div><br /><div>ระฆังใบเก่า</div><br /><div>ธรรมชาติงดงามซ่อนตัวอยู่</div><br /><div>และในม่านหมอก ก็มีใบหน้าอันงดงามปรากฏ</div><br /><div>เป็นได้แค่อดีตที่ผ่านพ้นไป</div><br /><div></div><br /><div>คำที่เราเฝ้าพะเน้าะพะนอต่อกัน</div><br /><div>คำหยอกล้อแสนบริสุทธิ์</div><br /><div>คำสาบานในป่าลึก</div><br /><div>ดอกไม้ที่คั่นหน้าหนังสือ ซึ่งกลิ่นของมันรัญจวนใจยิ่ง</div><br /><div>ทั้งหมดได้หลุดลอยจากเราไปแล้ว</div><br /><div>ด้วยเหตุใดหรือ?</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com48tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-26934925916230241242009-02-10T15:43:00.000+01:002009-02-10T16:08:20.396+01:00ท่านทำมาหากินอะไร ถึงได้ร่ำรวยขนาดนี้ ท่านเพียงแต่ออกแรงเกิดมาเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SZGYNVUOvBI/AAAAAAAAADc/2_souDKqjzI/s1600-h/liberte1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5301185591219502098" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 259px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SZGYNVUOvBI/AAAAAAAAADc/2_souDKqjzI/s320/liberte1.jpg" border="0" /></a><br /><div><br />"Non, monsieur le Comte, vous ne l'aurez pas... vous ne l'aurez pas. </div><br /><div>Parce que vous êtes un grand seigneur, vous vous croyez un grand génie ! ... </div><br /><div>Noblesse, fortune, un rang, des places, tout cela rend si fier ! </div><br /><div>Qu'avez-vous fait pour tant de biens ? Vous vous êtes donné la peine de naître, et rien de plus. </div><br /><div>Du reste, homme assez ordinaire ! tandis que moi, morbleu ! perdu dans la foule obscure, il m'a fallu déployer plus de science et de calculs, pour subsister seulement, qu'on n'en a mis depuis cent ans à gouverner toutes les Espagnes"</div><br /><div>Le monologue de Figaro (acte V, scène 3) </div><br /><div>Pierre Augustin Caron de Beaumarchais, Le Mariage de Figaro, 1778.</div><br /><div>..........</div><br /><div>"ไม่ ท่านเคานท์ ท่านไม่มีวันที่จะได้เธอ ไม่มีทางเป็นอันขาด </div><br /><div>เพราะท่านเป็นเจ้านายใหญ่โต ท่านจึงคิดเอาเองว่าท่านเป็นอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่ </div><br /><div>ชาติตระกูลขุนน้ำขุนนาง ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งแห่งที่ ไอ้ของพรรค์นี้แหละที่ทำให้ท่านหยิ่งจองหอง </div><br /><div>ท่านทำมาหากินอะไร ถึงได้ร่ำรวยขนาดนี้ ท่านเพียงแต่ออกแรงเกิดมาเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ </div><br /><div>พ้นจากเรื่องนี้ ท่านก็เป็นคนธรรมดาๆอย่างพวกเรานี่เอง แต่ข้าสิ ให้ตายเถอะ ข้าขลุกอยู่กับฝูงชนที่วุ่นวายสับสนมืดมน มันทำให้ข้าต้องใช้สรรพวิทยาการต่างๆนานา เพื่อเอาตัวเองให้รอด แหม่ มันมากมายเหลือคณากว่าที่พวกเขาต้องใช้ในการปกครองราชอาณาจักรสเปนตลอดร้อยปีเสียอีก" </div><br /><div>บทพูดคนเดียวของฟิการ์โร่ (องก์ที่ ๕ ฉากที่ ๓)</div><br /><div>ปิแอร์ ออกุสแต็ง การอง เดอ โบมาร์เชส์, การแต่งงานของฟิการ์โร่, ๑๗๗๘.</div><br /><div></div><br /><div></div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com53tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-61769154497410010082009-02-07T00:24:00.000+01:002009-02-07T00:28:38.525+01:00Muñequita linda, Te quiero dijiste<a href="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SYzHjOuSqgI/AAAAAAAAADU/VY0RwDjmJGc/s1600-h/A0000114.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5299830269569837570" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 189px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SYzHjOuSqgI/AAAAAAAAADU/VY0RwDjmJGc/s320/A0000114.jpg" border="0" /></a><br /><div>Te quiero dijiste tomando mis manos entre tus manitas de blanco marfil</div><br /><div></div><br /><div>Y sentí­ en mi pecho un fuerte latido después un suspiro</div><br /><div></div><br /><div>Y luego el chasquido de un beso febril </div><br /><div></div><br /><div>Muñequita linda de cabellos de oro, dos dientes de perla, labios de rubí </div><br /><div></div><br /><div>Dime si me quieres como yo te adoro, si de mí te acuerdas como yo de ti. </div><br /><div></div><br /><div>A veces escucho un eco divino que envuelto en la brisa parece decir: </div><br /><div></div><br /><div>Sí,­ te quiero mucho, mucho mucho mucho tanto como entonces, siempre hasta morir. </div><br /><div></div><br /><div>A veces escucho un eco divino que envuelto en la brisa parece decir: </div><br /><div></div><br /><div>Sí­ te quiero mucho mucho mucho mucho tanto como entonces siempre hasta morir. </div><br /><div></div><br /><div>A veces escucho un eco divino que envuelto en la brisa parece decir: </div><br /><div></div><br /><div>Sí, te quiero mucho, mucho mucho mucho tanto como entonces siempre hasta morir...</div><br /><div></div><br /><div>.....</div><br /><div></div><br /><div>"ฉันรักคุณ" คำนี้ที่คุณเคยเอ่ยกับผม พร้อมกับกุมมือของผมด้วยมืออันขาวนวลคู่นั้น</div><br /><div></div><br /><div>แล้วผมก็รู้สึกระทึกและสั่นสะท้านไปทั้งทรวง</div><br /><div></div><br /><div>ทันใดนั้น ก็มีจุมพิตอันร้อนแรง</div><br /><div></div><br /><div>Muñequita linda ผมสีทอง ฟันขาวดังไข่มุก ริมฝีปากดังทับทิม </div><br /><div></div><br /><div>บอกผมสิว่าคุณต้องการความรักจากผม ว่าคุณต้องการให้ผมอยู่เคียงข้างคุณหรือไม่</div><br /><div></div><br /><div>ผมได้ยินเสียงจากพระเจ้า ล่องลอยอยู่ในสายลมว่า...</div><br /><div></div><br /><div>ใช่ ฉันรักคุณมาก มาก มาก มาก และมากกว่าก่อน... และตราบจนวันตาย</div><br /><div></div><br /><div>ผมได้ยินเสียงจากพระเจ้า ล่องลอยอยู่ในสายลมว่า...</div><br /><div></div><br /><div>ใช่ ฉันรักคุณมาก มาก มาก มาก ตราบจนวันตาย เหมือนดังที่เคยเป็นมา</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-76547063040625249462009-02-03T16:32:00.000+01:002009-02-03T16:35:19.103+01:00หนังสือใหม่ของข้าพเจ้า<a href="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SYhkKgYAHMI/AAAAAAAAADM/_QHg7s1a0CQ/s1600-h/cover.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5298595093253463234" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 231px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SYhkKgYAHMI/AAAAAAAAADM/_QHg7s1a0CQ/s320/cover.jpg" border="0" /></a><br /><div>สนพ โอเพ่น พิมพ์รวมเล่มบทความเก่าๆของผมเหมือนเดิม</div><br /><div></div><br /><div>และเพื่อไม่เป็นการเอาเปรียบผู้อ่านจนเกินไป ที่ต้องอ่านงานเก่าๆของผม ผมจึงเขียนบทนำขนาดยาวมาก ขึ้นใหม่ เพื่อเป็นการรีวิว ตลก ภิวัตน์ ตลอดสามปี </div><br /><div></div><br /><div>คิดว่าเดือนนี้ น่าจะวางแผง</div><br /><div></div><br /><div>ระหว่างนี้ ชมปกเรียกน้ำย่อยก่อนได้ครับ</div><br /><div></div><br /><div></div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com435tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-20692100717648968582008-12-07T19:32:00.000+01:002008-12-07T19:46:11.805+01:00L'Amour, pas pour moi???<a href="http://4.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/STwXkMjlUYI/AAAAAAAAAC8/-M_3p8dgddM/s1600-h/chungkinguk2qi3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5277118773984579970" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 179px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/STwXkMjlUYI/AAAAAAAAAC8/-M_3p8dgddM/s320/chungkinguk2qi3.jpg" border="0" /></a><br /><div>L'amour, hum hum, pas pour moi,</div><br /><div>Tous ces "toujours",</div><br /><div>C'est pas net, ça joue des tours,</div><br /><div>Ca s'approche sans se montrer,</div><br /><div>Comme un traître de velours,</div><br /><div>Ca me blesse, ou me lasse, selon les jours</div><br /><div></div><br /><div>L'amour, hum hum, ça ne vaut rien,</div><br /><div>Ça m'inquiète de tout,</div><br /><div>Et ça se déguise en doux,</div><br /><div>Quand ça gronde, quand ça me mord,</div><br /><div>Alors oui, c'est pire que tout,</div><br /><div>Car j'en veux, hum hum, plus encore,</div><br /><div></div><br /><div>Pourquoi faire ce tas de plaisirs, de frissons, de caresses, de pauvres promesses ?</div><div></div><div>A quoi bon se laisser reprendre</div><br /><div>Le coeur en chamade,</div><br /><div>Ne rien y comprendre,</div><br /><div>C'est une embuscade,</div><br /><div></div><br /><div>L'amour ça ne va pas,</div><br /><div>C'est pas du Saint Laurent,</div><br /><div>Ca ne tombe pas parfaitement,</div><br /><div>Si je ne trouve pas mon style ce n'est pas faute d'essayer,</div><br /><div>Et l'amour j'laisse tomber !</div><br /><div></div><br /><div>A quoi bon ce tas de plaisirs, de frissons, de caresses, de pauvres promesses ?</div><div></div><div>Pourquoi faire se laisser reprendre,</div><br /><div>Le coeur en chamade,</div><br /><div>Ne rien y comprendre,</div><br /><div>C'est une embuscade,</div><br /><div></div><br /><div>L'amour, hum hum, j'en veux pasJ'préfère de temps de temps</div><br /><div>Je préfère le goût du vent</div><br /><div>Le goût étrange et doux de la peau de mes amants,</div><br /><div>Mais l'amour, hum hum, pas vraiment ! </div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-45817994162435123282008-11-19T06:12:00.000+01:002008-11-19T06:30:56.311+01:00J' te l' dis quand même...<a href="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SSOhygnOowI/AAAAAAAAACk/xwc4fZs14dI/s1600-h/x1pAdjo0uCo2H1J02sQOPd1UeWYKCgxModIUsK7utazzRBXjro0qXVCcNRf-3jVlrKQZLI3TwBkFEM6dCBWL31ucfJvIl3bG-PgBh-t6iVpB0v6P1z1F7RvZ4FvDHhR56JA4LBe9QWTG6eeBILg0Eb8Fw.jpg"><span style="font-size:+0;"></span><span style="font-size:+0;"></span><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5270233878073615106" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 214px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SSOhygnOowI/AAAAAAAAACk/xwc4fZs14dI/s320/x1pAdjo0uCo2H1J02sQOPd1UeWYKCgxModIUsK7utazzRBXjro0qXVCcNRf-3jVlrKQZLI3TwBkFEM6dCBWL31ucfJvIl3bG-PgBh-t6iVpB0v6P1z1F7RvZ4FvDHhR56JA4LBe9QWTG6eeBILg0Eb8Fw.jpg" border="0" /><span style="font-size:+0;"></span><span style="font-size:+0;"></span><span style="font-size:+0;"></span></a><br /><div></div><br /><div>On aurait pu se dire tout ca</div><br /><div>Ailleurs qu'au café d'en bas,</div><br /><div>Que t'allais p't et' partir</div><br /><div>Et p't et' même pas rev'nir,</div><br /><div>Mais en tout cas, c' qui est sûr,</div><br /><div>C'est qu'on pouvait en rire.</div><br /><div></div><br /><div>Alors on va s' quitter comme ca,</div><br /><div>Comme des cons d'vant l' café d'en bas.</div><br /><div>Comme dans une série B,</div><br /><div>On est tous les deux mauvais.</div><br /><div>On s'est moqué tellement d' fois</div><br /><div>Des gens qui faisaient ca.</div><br /><div></div><br /><div>Mais j' trouve pas d' refrain à notre histoire.</div><br /><div>Tous les mots qui m' viennent sont dérisoires.</div><br /><div>J' sais bien qu' j' l'ai trop dit,</div><br /><div>Mais j' te l' dis quand même... je t'aime.</div><br /><div></div><br /><div>J' voulais quand même te dire merci</div><br /><div>Pour tout le mal qu'on s'est pas dit.</div><br /><div>Certains rigolent déjà.</div><br /><div>J' m'en fous, j' les aimais pas.</div><br /><div>On avait l'air trop bien.</div><br /><div>Y en a qui n' supportent pas.</div><br /><div></div><br /><div>Mais j' trouve pas d' refrain à notre histoire.</div><br /><div>Tous les mots qui m' viennent sont dérisoires.</div><br /><div>J' sais bien qu' j' l' ai trop dit,</div><br /><div>Mais j' te l' dis quand même... je t'aime.</div><br /><div></div><br /><div>J' sais bien qu' j' l' ai trop dit,</div><br /><div>Mais j' te l' dis quand même... je t'aime</div><br /><div></div><br /><div>.... je t'aime.</div><br /><div></div><br /><div>เราอาจได้พูดกันไปหมดทุกอย่างแล้ว<br />ตั้งแต่ร้านกาแฟข้างล่าง<br />แต่คุณก็ยังไปจากผมอยู่ดี<br />และก็อาจจะไม่กลับมาอีก<br />แต่จะอย่างไร สิ่งหนึ่งที่แน่นอนที่สุด<br />คือ เรายังคงยิ้มได้</div><br /><div><br />แล้ว... เราจะจากกันอย่างนี้ล่ะหรือ<br />จากกันแบบไอ้โง่ที่ยืนอยู่หน้าร้านกาแฟข้างล่าง<br />จากกันแบบตกชั้นลงไปเล่นซีรีส์ บี<br />เราทั้งคู่ต่างมีข้อไม่ดี<br />แต่เราก็หัวเราะกับมันได้นับครั้งไม่ถ้วน<br />มนุษย์เราเป็นแบบนี้แหละ</div><br /><div><br />ผมรู้ดีว่าเรื่องของเราสองคนคงไม่มีวันฉายซ้ำ<br />ทุกคำที่ย้อนกลับมาหาผม กำลังเยาะเย้ยผมอยู่<br />ผมรู้ดีว่าผมพร่ำเพ้อมากไปแล้ว<br />แต่ผมต้องบอกคุณอยู่ดีนะว่า... ผมรักคุณ</div><br /><div><br />และผมก็ต้องขอบคุณคุณด้วย<br />สำหรับเรื่องเลวร้ายอีกมากมายที่เราไม่ได้พูดถึง<br />ใครบางคนคงหัวเราะร่ากับเรื่องของเราอยู่<br />ช่างเถอะ ผมไม่สนใจคนพวกนั้นหรอก<br />ยังไงเราก็ยังสบายๆนี่นะ<br />ถึงแม้จะไม่มีใครเข้าใจเรื่องของเราเลย</div><br /><div><br />ผมรู้ดีว่าเรื่องของเราสองคนคงไม่มีวันฉายซ้ำ<br />ทุกคำที่ย้อนกลับมาหาผม กำลังเยาะเย้ยผมอยู่<br />ผมรู้ดีว่าผมพร่ำเพ้อมากไปแล้ว<br />แต่ผมต้องบอกคุณอยู่ดีนะว่า... ผมรักคุณ</div><br /><div><br />ผมรู้ดีว่าผมพร่ำเพ้อมากไปแล้ว<br />แต่ผมต้องบอกคุณอยู่ดีนะว่า... ผมรักคุณ</div><br /><div><br />ผมรักคุณ</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-31465435222233990672008-11-13T17:30:00.000+01:002008-11-14T12:36:34.799+01:00Que reste-t-il de nos amours?<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SRxYYY9v_TI/AAAAAAAAACA/HlIPpOs8vaM/s1600-h/712_2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268182840158190898" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 216px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SRxYYY9v_TI/AAAAAAAAACA/HlIPpOs8vaM/s320/712_2.jpg" border="0" /></a><br /><div></div><br />Ce soir le vent qui frappe à ma porte<br />Me parle des amours mortes<br />Devant le feu qui s' éteint<br /><br /><br />Ce soir c'est une chanson d' automne<br />Dans la maison qui frissonne<br />Et je pense aux jours lointains<br /><br /><br />Que reste-t-il de nos amours<br />Que reste-t-il de ces beaux jours<br />Une photo, vieille photo<br />De ma jeunesse<br /><br /><br />Que reste-t-il des billets doux<br />Des mois d' avril, des rendez-vous<br />Un souvenir qui me poursuit<br />Sans cesse<br /><br /><br />Bonheur fané, cheveux au vent<br />Baisers volés, rêves mouvants<br />Que reste-t-il de tout cela<br />Dites-le-moi<br /><br /><br />Un petit village, un vieux clocher<br />Un paysage si bien caché<br />Et dans un nuage le cher visage<br />De mon passé<br /><br /><br />Les mots les mots tendres qu'on murmure<br />Les caresses les plus pures<br />Les serments au fond des bois<br />Les fleurs qu'on retrouve dans un livre<br />Dont le parfum vous enivre<br />Se sont envolés pourquoi?<br /><br /><br />รัตติกาลนี้ สายลมพัดผ่านมาเคาะประตูบ้านของผม<br />เสียงนั้นบอกผมถึงความรักที่ตายจากไปแล้ว<br />ต่อหน้ากองไฟที่มอดลง<br /><br /><br />รัตติกาลนี้ มีเพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง<br />ก้องดังอยู่ในบ้านอันหนาวเหน็บราวกับถูกแช่แข็ง<br />นั่นทำให้ผมได้คิดถึงวันเก่าๆ ....<br /><br /><br />ความรักของเรายังคงเหลืออยู่ไหม?<br />วันคืนที่สวยงามยังคงเหลืออยู่ไหม?<br />ภาพหนึ่ง ภาพเก่าๆภาพหนึ่ง เมื่อครั้งยังเยาว์วัย<br /><br /><br />ตั๋วเดินทางของเรายังคงเหลืออยู่ไหม?<br />เดือนเมษายนกับนัดของเรา<br />ความทรงจำดีๆเหล่านั้นยังตามมาหลอกหลอนผม<br />อย่างไม่หยุดหย่อน<br /><br /><br />ความสุขที่ร่วงหล่นลงมา<br />เส้นผมที่สยายท่ามกลางสายลม<br />จูบอันแผ่วเบา<br />ความฝันอันไม่หยุดนิ่ง<br />ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ยังคงเหลืออยู่ไหม?<br />บอกผมที<br /><br /><br />หมู่บ้านเล็กๆ<br />ระฆังใบเก่า<br />ธรรมชาติงดงามซ่อนตัวอยู่<br />และในม่านหมอก ก็มีใบหน้าอันงดงามปรากฏ<br />เป็นได้แค่อดีตที่ผ่านพ้นไป<br /><br /><br />คำที่เราเฝ้าพะเน้าะพะนอต่อกัน<br />คำหยอกล้อแสนบริสุทธิ์<br />คำสาบานในป่าลึก<br />ดอกไม้ที่คั่นหน้าหนังสือ ซึ่งกลิ่นของมันรัญจวนใจยิ่ง<br />ทั้งหมดได้หลุดลอยจากเราไปแล้ว<br />ด้วยเหตุใดหรือ?Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-18075145030832554222008-11-04T04:56:00.000+01:002008-11-04T05:02:05.662+01:00นกไร้ขา<a href="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SQ_JAkqR92I/AAAAAAAAAB4/m9VPZeTGM5k/s1600-h/days_of_being_wild_leslie_carina_2_604007b1f95a6aeb70a4670fc3893d37.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5264647501097596770" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 194px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SQ_JAkqR92I/AAAAAAAAAB4/m9VPZeTGM5k/s320/days_of_being_wild_leslie_carina_2_604007b1f95a6aeb70a4670fc3893d37.jpg" border="0" /></a><br /><div>นกไร้ขา ได้แต่บิน บิน และบิน</div><br /><div></div><br /><div>เหนื่อยก็นอนในสายลม</div><br /><div></div><br /><div>ในชีวิตจะลงดินก็เพียงครั้งเดียว...</div><br /><div></div><br /><div>เมื่อถึงวันตาย</div><br /><div></div><br /><div><em><span style="color:#ff0000;">หยกไจ๋ "Days of being wild"</span></em></div><br /><div></div><br /><div>...........</div><br /><div></div><br /><div>ไอ้ตัวที่ไม่มีขารึ เก็บเอาไว้หลอกผู้หญิงเถอะ </div><br /><div></div><br /><div>นกหรือ? นกบ้าอะไร </div><br /><div></div><br /><div>คุณก็แค่คนเมาที่ผมเจอในไชน่าทาวน์ !!!</div><br /><div></div><br /><div><em><span style="color:#3333ff;">ตำรวจหนุ่ม "Days of being wild"</span></em></div><br /><div>............</div><br /><div></div><br /><div>เราเป็นนกไร้ขา หรือเราเป็นคนเมา???</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-23553072543195698522008-10-18T21:25:00.000+02:002008-10-18T21:44:37.031+02:00ลามูร์<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SPo8L-nHI_I/AAAAAAAAABw/xdVdBDMMHRk/s1600-h/ck2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5258581691391747058" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SPo8L-nHI_I/AAAAAAAAABw/xdVdBDMMHRk/s320/ck2.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div>เคยรู้จักความรักไหมครับ?</div><br /><div>ผมว่า “ความรัก” เป็นเรื่องอัตวิสัยมากๆ </div><br /><div>มากจนกว่ามนุษย์คนใดในโลกใบนี้จะให้คำนิยามแก่มันได้</div><br /><div>กิจกรรมบางกิจกรรม คนหนึ่งอาจบอกว่าเป็นไปเพราะความรัก เพื่อความรัก แต่อีกคนหนึ่งอาจบอกว่าไม่ใช่ </div><br /><div>ตรงกันข้าม การกระทำบางอย่างบางประการ คนบางคนอาจบอกว่าเป็นการกระทำของสัตว์ป่า หรือของผีห่าซาตานตนใด แต่ผู้กระทำกลับบอกว่าเป็นไปเพราะความรัก</div><br /><div>คนคนหนึ่งอาจรู้สึกว่าการที่ตนประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในทำนองคลองธรรม ให้เวลา ดูแลเอาใจใส่ โทรศัพท์แบบเช้าถึงเย็นถึง เป็นความรักอย่างสุดซึ้ง แต่สาวคู่กรณีของเขากลับคิดว่าเป็นเรื่องน่ารำคาญและรกรุงรังเป็นอย่างยิ่ง</div><br /><div>กับอีกคนหนึ่งลงมือประพฤติกรรมแบบเดียวกัน สาวคู่กรณีซึ่งเป็นคนเดียวกันกับที่เอ่ยไปข้างต้นกลับนิยมชมชอบหลงใหลจนถึงขนาดอยากขยับความสัมพันธ์เกินกว่า พี่-น้อง หรือเพื่อนสนิท</div><br /><div>เช่นนี้แล้ว เราจะนิยาม “กลางๆ” ว่าความรักคืออะไร ได้อย่างไร?</div><br /><div>มิติด้านเวลา... </div><br /><div>ผมคิดว่าความรักไม่น่าจะแปรผันไปตามจำนวนเวลาที่ “คู่รัก” อยู่ด้วยกัน</div><br /><div>ชายคนหนึ่งไม่ติดต่อหญิงคนรักของเขาเป็นเวลาหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือหลายเดือน ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รักผู้หญิงของเขาแล้ว</div><br /><div>ทำนองเดียวกัน ชายคนหนึ่งขยันขันแข็งหมั่นติดต่อสาวของเขาเป็นอาจิณ เช้าหนึ่งรอบ เย็นสองรอบ ก็ไม่จำเป็นเสมอไปว่าเขาจะไม่มี “กิ๊ก” หรือ “เมียลำดับสอง สาม หรือสี่”</div><br /><div>เช่นกัน การมีเวลากินข้าวเย็นด้วยกันของชายหนุ่มกับหญิงสาว ก็อาจมีค่าเกินกว่าการร่วมรักอันได้เพศรสที่สุดวิเศษ</div><br /><div>มิติด้านระยะทาง...</div><br /><div>ผมคิดว่าความรักไม่น่าจะแปรผันไปตามระยะทาง </div><br /><div>คนอยู่ไกลก็อาจรักกันได้ และคนใกล้กันก็อาจหนีไปมีชู้หรือนอกใจได้ </div><br /><div>พอๆกับที่คนอยู่ใกล้จะรักกันจนแต่งงานมีลูกมีหลานเต็มบ้านเต็มเมือง และคนไกลกันเฝ้าหาแต่ช่องทางในการเจอคนใหม่ๆ</div><br /><div>มิติด้านความเข้ากัน... </div><br /><div>ผมคิดว่าความรักไม่น่าจะแปรผันไปตามความเข้ากัน</div><br /><div>ไม่จริงเสมอไปที่ คนเข้ากันจะต้องรักกัน และคนไม่เข้ากันต้องไม่รักกัน </div><br /><div>ความรักอาจทำให้เข้ากัน และความเข้ากันก็อาจทำให้ไม่รักกัน</div><br /><div>ชุดคำพูดที่ว่า “เราเข้ากันไม่ได้” เป็นคำแก้ตัว เป็นเปลือกที่ใช้หุ่มห้อความจริงของความหมดรัก</div><br /><div>ทำไมคนเราหมดรัก หรือต้องการปฏิเสธความรักของใครสักคน ถึงไม่กล้าบอกไปตรงๆว่าฉันไม่รักเธอแล้วหรือฉันไม่เคยรักเธอเลย</div><br /><div>“เราเข้ากันไม่ได้” สำหรับผมแล้ว มันเป็นได้แค่อาวุธของคนขี้ขลาดเท่านั้น</div><br /><div>ผมอาจเกิดมาเพื่อให้ผู้หญิงทิ้ง</div><br /><div>หลายคนบอกว่าผมทำตนเองเพื่อให้ผู้หญิงทิ้ง</div><br /><div>แต่ผมกลับคิดว่า ผมไม่เปลี่ยนตนเองเท่านั้น การเปลี่ยนตนเองเพื่อให้สาวรักเรา นับเป็นการทรยศตนเองอย่างร้ายกาจ</div><br /><div>การเปลี่ยนตนเองตามใจสาว อาจทำให้ผมฝันร้าย นอนไม่หลับ<br /></div><div>ในเมื่อความเชื่อ ความฝัน บุคลิก หรือ “สันดาน” ของเรา เรายังไม่ยอมรับ แล้วเราจะมีหน้าไปรักใครได้</div><br /><div>กล่าวเช่นนี้ ไม่ได้หมายคววามว่าให้ผู้ชายต้องเป็นคนแข็งกระด้าง ไม่ปรับตัวไปตามผู้หญิง</div><br /><div>หากแต่ผมเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนต้องมี “รสนิยม” ที่ใครก็ตามไม่อาจเข้ามาคุกคามหรือเปลี่ยนแปลงได้</div><br /><div>ชายก็ดี หญิงก็ดี อาจมีความดิบ ความปรารถนาที่ซ่อนอยู่</div><br /><div>คุณเชื่อหรือไม่ว่า คนเราสามารถรักพร้อมกันได้หลายๆคน ในขณะที่อีกบางคน เขาไม่เคยรู้สึกรักใครได้เลย</div><br /><div>สตรีที่ทอดทิ้งผมไปทั้งหมด ผมสำรวจแล้วพบว่าไม่มีคนใดที่ผมไม่รักไม่แน่ </div><br /><div>วันหนึ่ง หากเราไม่ถวิลหาความรัก ไม่วาดวิมานความรัก สักวันมันจะกลับมาเป็นของเรา</div><br /><div>จงนำความรัก ที่เราเชื่อว่าเป็นความรัก เป็นแรงผลักดันให้กระทำการแต่สิ่งที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อสังคม</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-66126912424638926792008-10-13T00:04:00.000+02:002008-10-13T00:22:08.264+02:00รักแท้มีอยู่จริง (หรือ???)<a href="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SPJ4NhMfpOI/AAAAAAAAABo/HqZX-bvBRAo/s1600-h/my_blueberry_nights_05.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5256395888739198178" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SPJ4NhMfpOI/AAAAAAAAABo/HqZX-bvBRAo/s320/my_blueberry_nights_05.jpg" border="0" /></a><br /><div>ซ่อนตัวเองมานานเท่าไร </div><br /><div>จะไปกลัวทำไมความรัก</div><br /><div>สิ่งที่เธอไม่เคยรู้จักเลยสักครั้ง</div><br /><div>หากเธอลองมองมาให้ดี </div><br /><div>ฉันมีเธอในใจเท่านั้น</div><br /><div>แค่เพียงเธอเข้ามาใกล้กันก็จะเข้าใจ</div><br /><div></div><br /><div>อาจไม่ดีราวกับเจ้าชาย </div><br /><div>อาจไม่คล้ายกับคนในฝัน</div><br /><div>แต่ก็พร้อมร้อนหนาวแทนเธอได้เสมอ</div><br /><div>จะกุมมือเวลาร้องไห้ </div><br /><div>เช็ดน้ำตานี้ให้กับเธอ</div><br /><div>อยู่ปลอบใจไม่ยอมห่างไกลให้เธอได้รู้...</div><br /><div>รักแท้ยังมีอยู่จริง (หรือ???)</div><br /><div></div><br /><div>หนึ่งดวงใจของฉันอาจดูว่าไม่เท่าไร</div><br /><div>ถึงแม้ว่ามันไม่ยิ่งใหญ่พอ ก็เชื่อในรัก</div><br /><div>หนึ่งดวงใจดวงเดียวจากฉัน ขอทำให้เธอรู้จัก</div><br /><div>เพียงเธอจะเชื่อเหมือนกันกับฉัน... </div><br /><div>รักแท้ยังมีอยู่จริง (หรือ???) </div><br /><div>....</div><br /><div>รักแท้ มีอยู่จริง </div><br /><div>แต่ (ยัง) หาไม่เจอ?</div><br /><div>แต่ (อาจ) ใช้ไม่ได้?</div><br /><div>แต่ (คง) ไม่พอ?</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-39632578097782151652008-10-02T05:26:00.000+02:002008-10-02T05:39:05.218+02:00หวาน-ขม<a href="http://4.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SORAr3ouL0I/AAAAAAAAABg/X3LPEKPEkrE/s1600-h/11.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5252394187834142530" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SORAr3ouL0I/AAAAAAAAABg/X3LPEKPEkrE/s320/11.jpg" border="0" /></a><br /><div>อีกแล้วครับ...<br /><br />ผมเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้ว<br /><br />วันนี้ ผมพึ่งเลิกกับแฟน<br /><br />เป็นการเลิกกันที่ เร็ว ง่าย ชัดเจน เราคุยกันไม่ถึง ๕ นาที เป็นอันว่าได้มติว่าถึงเวลาแล้วที่เราควรยุติความสัมพันธ์ฉันคนรักกันดีกว่า<br /><br />ผมกลับไทยไป ทุกอย่างโอเคดีมาก ไปเที่ยว ไปกิน ไปสังสรรค์ มีทะเลาะกันตามประสานิดๆหน่อยๆ แต่ไม่มีวี่แววให้ชวนฉงน จนกระทั่งตั้งแต่ผมกลับมาฝรั่งเศส<br /><br />ผมโทรไปหา เธอมักไม่ค่อยว่างเสมอ บ้างก็ไม่รับสาย บ้างก็คุย ๓๐ วินาที ปกติเธอโทรหาผมประจำ แต่นี่ไม่มีแม้แต่เสียงสักตื้ดเดียว ไอ้ผมมันก็รุ่นใหญ่พอตัว ผ่านสมรภูมิเรื่องพรรค์นี้มาก็มาก มีเซนส์เรื่องพวกนี้แรงอยู่เหมือนกัน สงสัยว่าคงเข้าสู่สถานการณ์อปกติเป็นแน่<br /><br />วันหนึ่ง เลยตัดสินใจถามไปทางเมล์ (เพราะไม่มีโอกาสสนทนาทางโทรศัพท์เลย) ว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่ มีอะไรก็ว่ามาตรงๆ เพื่อความชัดเจน<br /><br />เงียบ...<br /><br />ถามไปอีกครั้ง... เงียบอีกเช่นเคย<br /><br />จนวันนี้ ผมนอนไม่หลับ เลยลุกมาเปิดคอม ออนเอ็ม เห็นเธอออนพอดี เลยตัดสินใจถามไปตรงๆ<br /><br />เธอตอบมาทางเอ็มไม่ถึง ๑๐ ประโยค ผมก็ขอให้เธอลงมติมา เป็นอันว่ารู้ผล เธอว่าเราอยู่ห่างกันเกินไป<br /><br />ไม่มีการอ้อนวอนให้เธอเปลี่ยนใจ ไม่มีการไต่ถามสาเหตุว่าอะไรที่ดลบันดาลใจให้เธอคิดเช่นนี้ ไม่มีการกล่าวตำหนิติเตียน ไม่มีการฟื้นฝอยหาตะเข็บ<br /><br />ใครที่เคยอ่านบล็อกตอนเก่าๆ คงเคยผ่านตาเรื่อง รัก-เลิก ของผมมาบ้าง บรรยากาศแบบนี้เวียนมาอีกแล้ว<br /><br />ผมชักเชื่อเกินร้อยเปอร์เซนต์แล้วสิว่า ผมคงไม่ประสบความสำเร็จเรื่องพรรค์นี้</div><div> </div><div>แต่ไม่เป็นไร...</div><div> </div><div>ผมชอบกินทั้งทีรามิสุ และวิสกี้ ออนเดอะ ร็อค</div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-48634086659498030802008-06-24T04:50:00.000+02:002008-06-24T04:54:10.162+02:00๒๔ มิถุนา ยนมหาศรีสวัสดิ์ประกาศคณะราษฎร ฉบับที่ ๑<br /><br />ราษฎรทั้งหลาย<br /><br />เมื่อกษัตริย์องค์นี้ได้ครองราชย์สมบัติสืบต่อจากพระเชษฐานั้น ในชั้นต้นราษฎรบางคนได้หวังกันว่ากษัตริย์องค์ใหม่นี้จะปกครองราษฎรให้ร่มเย็น แต่การณ์ก็หาได้เป็นไปตามที่คิดหวังกันไม่ กษัตริย์คงทรงอำนาจอยู่เหนือกฎหมายเดิม ทรงแต่งตั้งญาติวงศ์และคนสอพลอไร้คุณความรู้ให้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญๆ ไม่ทรงฟังเสียงราษฎร ปล่อยให้ข้าราชการใช้อำนาจหน้าที่ในทางทุจริต มีการรับสินบนในการก่อสร้างและการซื้อของใช้ในราชการ หากำไรในการเปลี่ยนเงิน ผลาญเงินของประเทศ ยกพวกเจ้าขึ้นให้สิทธิพิเศษมากกว่าราษฎร กดขี่ข่มเหงราษฎร ปกครองโดยขาดหลักวิชา ปล่อยให้บ้านเมืองเป็นไปตามยถากรรม ดังที่จะเห็นได้จากความตกต่ำในทางเศรษฐกิจและความฝืดเคืองในการทำมาหากินซึ่งพวกราษฎรได้รู้กันอยู่โดยทั่วไปแล้ว รัฐบาลของกษัตริย์เหนือกฎหมายมิสามารถแก้ไขให้ฟื้นขึ้นได้ <br /><br />การที่แก้ไขไม่ได้ก็เพราะรัฐบาลของกษัตริย์มิได้ปกครองประเทศเพื่อราษฎรตามที่รัฐบาลอื่นๆ ได้กระทำกัน รัฐบาลของกษัตริย์ได้ถือเอาราษฎรเป็นทาส (ซึ่งเรียกว่าไพร่บ้าง ข้าบ้าง) เป็นสัตว์เดียรัจฉาน ไม่นึกว่าเป็นมนุษย์ เหตุฉะนั้น แทนที่จะช่วยราษฎร กลับพากันทำนาบนหลังราษฎร จะเห็นได้ว่า ภาษีอากรที่บีบคั้นเอาจากราษฎรนั้น กษัตริย์ได้หักเอาไว้ใช้ปีหนึ่งเป็นจำนวนหลายล้าน ส่วนราษฎรสิ กว่าจะหาได้แม้แต่เล็กน้อย เลือดตาแทบกระเด็น ถึงคราวเสียเงินราชการหรือภาษีใดๆ ถ้าไม่มีเงินรัฐบาลก็ยึดทรัพย์หรือใช้งานโยธา แต่พวกเจ้ากลับนอนกินกันเป็นสุข ไม่มีประเทศใดในโลกจะให้เงินเจ้ามากเช่นนี้ นอกจากพระเจ้าซาร์และพระเจ้าไกเซอร์เยอรมัน ซึ่งชนชาตินั้นก็ได้โค่นราชบัลลังก์ลงเสียแล้ว<br /><br />รัฐบาลของกษัตริย์ได้ปกครองอย่างหลอกลวงไม่ซื่อตรงต่อราษฎร มีเป็นต้นว่าหลอกว่าจะบำรุงการทำมาหากินอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ครั้นคอยๆ ก็เหลวไป หาได้ทำจริงจังไม่ มิหนำซ้ำกล่าวหมิ่นประมาทราษฎรผู้มีบุญคุณเสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้กิน ว่าราษฎรยังมีเสียงทางการเมืองไม่ได้ เพราะราษฎรโง่ คำพูดของรัฐบาลเช่นนี้ใช้ไม่ได้ ถ้าราษฎรโง่ เจ้าก็โง่เพราะเป็นคนชาติเดียวกัน ที่ราษฎรรู้ไม่ถึงเจ้านั้นเป็นเพราะขาดการศึกษาที่พวกเจ้าปกปิดไว้ไม่ให้เรียนเต็มที่ เพราะเกรงว่าเมื่อราษฎรได้มีการศึกษา ก็จะรู้ความชั่วร้ายที่พวกเจ้าทำไว้ และคงจะไม่ยอมให้เจ้าทำนาบนหลังคนอีกต่อไป<br /><br />ราษฎรทั้งหลายพึงรู้เถิดว่า ประเทศเรานี้เป็นของราษฎร ไม่ใช่ของกษัตริย์ตามที่เขาหลอกลวง บรรพบุรุษของราษฎรเป็นผู้ช่วยกันกู้ให้ประเทศเป็นอิสรภาพพ้นมือจากข้าศึก พวกเจ้ามีแต่ชุบมือเปิบและกวาดทรัพย์สมบัติเข้าไว้ตั้งหลายร้อยล้าน เงินเหล่านี้เอามาจากไหน? ก็เอามาจากราษฎรเพราะวิธีทำนาบนหลังคนนั้นเอง บ้านเมืองกำลังอัตคัดฝืดเคือง ชาวนาและพ่อแม่ทหารต้องทิ้งนา เพราะทำนาไม่ได้ผล รัฐบาลไม่บำรุง รัฐบาลไล่คนงานออกอย่างเกลื่อนกลาด นักเรียนที่เรียนสำเร็จแล้วและทหารที่ปลดกองหนุนแล้วก็ไม่มีงานทำ จะต้องอดอยากไปตามยถากรรม เหล่านี้เป็นผลของกษัตริย์เหนือกฎหมาย บีบคั้นข้าราชการชั้นผู้น้อย นายสิบ และเสมียน เมื่อให้ออกจากงานแล้วก็ไม่ให้เบี้ยบำนาญ ความจริงควรเอาเงินที่พวกเจ้ากวาดรวบรวมไว้มาจัดบำรุงบ้านเมืองให้คนมีงานทำ จึงจะสมควรที่สนองคุณราษฎรซึ่งได้เสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้ร่ำรวยมานาน แต่พวกเจ้าก็หาได้ทำอย่างใดไม่ คงสูบเลือดกันเรื่อยไป เงินเหลือเท่าไหร่ก็เอาไปฝากต่างประเทศ คอยเตรียมหนีเมื่อบ้านเมืองทรุดโทรม ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก การเหล่านี้ย่อมชั่วร้าย<br /><br />เหตุฉะนั้น ราษฎร ข้าราชการ ทหาร และพลเรือน ที่รู้เท่าถึงการกระทำอันชั่วร้ายของรัฐบาลดังกล่าวแล้ว จึงรวมกำลังตั้งเป็นคณะราษฎรขึ้น และได้ยึดอำนาจของกษัตริย์ไว้ได้แล้ว คณะราษฎรเห็นว่าการที่จะแก้ความชั่วร้ายนี้ได้ก็โดยที่จะต้องจัดการปกครองโดยมีสภา จะได้ช่วยกันปรึกษาหารือหลายๆ ความคิดดีกว่าความคิดเดียว ส่วนผู้เป็นประมุขของประเทศนั้น คณะราษฎรไม่ประสงค์ทำการแย่งชิงราชสมบัติ ฉะนั้น จึงได้อัญเชิญให้กษัตริย์องค์นี้ดำรงตำแหน่งกษัตริย์ต่อไป แต่จะต้องอยู่ใต้กฎหมายธรรมนูญการปกครองแผ่นดิน จะทำอะไรโดยลำพังไม่ได้ นอกจากด้วยความเห็นชอบของสภาผู้แทนราษฎร คณะราษฎรได้แจ้งความประสงค์นี้ให้กษัตริย์ทราบแล้ว เวลานี้ยังอยู่ในความรับตอบ ถ้ากษัตริย์ตอบปฏิเสธหรือไม่ตอบภายในกำหนดโดยเห็นแก่ส่วนตนว่าจะถูกลดอำนาจลงมาก็จะชื่อว่าทรยศต่อชาติ และก็เป็นการจำเป็นที่ประเทศจะต้องมีการปกครองแบบอย่างประชาธิปไตย กล่าวคือ ประมุขของประเทศจะเป็นบุคคลสามัญซึ่งสภาผู้แทนราษฎรได้เลือกตั้งขึ้น อยู่ในตำแหน่งตามกำหนดเวลา ตามวิธีนี้ราษฎรพึงหวังเถิดว่าราษฎรจะได้รับความบำรุงอย่างดีที่สุด ทุกๆ คนจะมีงานทำ เพราะประเทศของเราเป็นประเทศที่อุดมอยู่แล้วตามสภาพ เมื่อเราได้ยึดเงินที่พวกเจ้ารวบรวมไว้จากการทำนาบนหลังคนตั้งหลายร้อยล้านมาบำรุงประเทศขึ้นแล้ว ประเทศจะต้องเฟื่องฟูขึ้นเป็นแม่นมั่น การปกครองซึ่งคณะราษฎรจะพึงกระทำก็คือ จำต้องวางโครงการอาศัยหลักวิชา ไม่ทำไปเหมือนคนตาบอด เช่นรัฐบาลที่มีกษัตริย์เหนือกฎหมายทำมาแล้ว เป็นหลักใหญ่ๆ ที่คณะราษฎรวางไว้ มีอยู่ว่า<br /><br /> ๑.จะต้องรักษาความเป็นเอกราชทั้งหลาย เช่นเอกราชในทางการเมือง ในทางศาล ในทางเศรษฐกิจ ฯลฯ ของประเทศไว้ให้มั่นคง<br /> ๒.จะต้องรักษาความปลอดภัยภายในประเทศ ให้การประทุษร้ายต่อกันลดน้อยลงให้มาก<br /> ๓.ต้องบำรุงความสุขสมบูรณ์ของราษฎรในทางเศรษฐกิจ โดยรัฐบาลใหม่จะจัดหางานให้ราษฎรทุกคนทำ จะวางโครงการเศรษฐกิจแห่งชาติ ไม่ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก<br /> ๔.จะต้องให้ราษฎรมีสิทธิเสมอภาคกัน (ไม่ใช่พวกเจ้ามีสิทธิยิ่งกว่าราษฎรเช่นที่เป็นอยู่ในเวลานี้)<br /> ๕.จะต้องให้ราษฎรได้มีเสรีภาพ มีความเป็นอิสระ เมื่อเสรีภาพนี้ไม่ขัดต่อหลัก ๔ ประการดังกล่าวข้างต้น<br /> ๖.จะต้องให้การศึกษาอย่างเต็มที่แก่ราษฎร<br /><br />ราษฎรทั้งหลายจงพร้อมใจกันช่วยคณะราษฎรให้ทำกิจอันจะคงอยู่ชั่วดินฟ้านี้ให้สำเร็จ คณะราษฎรขอให้ทุกคนที่มิได้ร่วมมือเข้ายึดอำนาจจากรัฐบาลกษัตริย์เหนือกฎหมายพึงตั้งตนอยู่ในความสงบและตั้งหน้าทำมาหากิน อย่าทำการใดๆ อันเป็นการขัดขวางต่อคณะราษฎร การที่ราษฎรช่วยคณะราษฎรนี้ เท่ากับราษฎรช่วยประเทศและช่วยตัวราษฎร บุตร หลาน เหลน ของตนเอง ประเทศจะมีความเป็นเอกราชอย่างพร้อมบริบูรณ์ ราษฎรจะได้รับความปลอดภัย ทุกคนจะต้องมีงานทำไม่ต้องอดตาย ทุกคนจะมีสิทธิเสมอกัน และมีเสรีภาพพ้นจากการเป็นไพร่ เป็นข้า เป็นทาสพวกเจ้า หมดสมัยที่เจ้าจะทำนาบนหลังราษฎร สิ่งที่ทุกคนพึงปรารถนาคือ ความสุขความเจริญอย่างประเสริฐซึ่งเรียกเป็นศัพท์ว่า “ศรีอาริยะ” นั้น ก็จะพึงบังเกิดขึ้นแก่ราษฎรถ้วนหน้า<br /><br /> คณะราษฎร <br /> ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-15597107890205996172008-05-28T10:26:00.000+02:002008-05-28T10:29:06.567+02:00ดร.โกร่ง วิจารณ์ประชาธิปัตย์คนเดินตรอก<br />วีรพงษ์ รามางกูร<br /><br />ประชาธิปัตย์ต้องการปฏิรูป<br /><br />การเลือกตั้งทั่วไปหลังจากมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญปี 2550 เป็นเครื่องชี้อย่างดีว่าพรรคประชาธิปัตย์ซึ่งเป็นพรรคที่เก่าแก่ที่สุดของบ้านเรา ต้องการการปฏิรูป อย่างรุนแรงและขนานใหญ่ มิฉะนั้นประเทศไทยจะกลายเป็นประเทศที่มี ระบอบการปกครองโดยพรรคใหญ่ พรรคเดียว ซึ่งไม่เหมาะกับบ้านเราและ เราก็ไม่ต้องการอย่างนั้น<br /><br />พรรคประชาธิปัตย์ก็เหมือนกับพรรคการเมืองอื่นที่ต้องถือว่าเป็นของประชาชน มิใช่พรรคของกรรมการบริหารพรรค หรือสมาชิกพรรคเท่านั้น เพราะได้รับเงินจากภาษีอากรที่เก็บจากประชาชนทั่วประเทศไปทำกิจกรรมของพรรค พรรคต้องฟังความคิดเห็นของประชาชน ผู้เสียภาษีด้วย ถ้าการวิพากษ์วิจารณ์มีเหตุผล ควรฟังว่าเขาวิพากษ์วิจารณ์อะไร อย่ามัวแต่ค้นหาว่าทำไมเขาจึงวิพากษ์วิจารณ์<br /><br />เรื่องแรก พรรคต้องเปลี่ยนทัศนคติ เสียใหม่ว่า การเอาแต่คิดโค่นล้มคู่ต่อสู้ ทุกวิถีทางนั้นต้องเปลี่ยนใหม่ แม้ว่าตอนที่ก่อตั้งพรรคเมื่อปี 2489 พรรคประสบ ความสำเร็จในการโค่นล้มพรรคแนวรัฐธรรมนูญและพรรคสหชีพ โดยการ ร่วมมือกับทหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับจอมพลผิน ชุณหะวัณ และจอมพลป. พิบูลสงคราม ลงเลือกตั้งโดยการ ช่วยเหลือของทหารในเดือนมกราคม 2491 เป็นรัฐบาลอยู่ได้ 4 เดือน ก็ถูกทหารหักหลังจี้ให้ลาออก หลังจากนั้นก็ไม่ได้อะไร จนเกิดกรณี 14 ตุลาคม 2516 เพราะทหารแตกคอกันเองไม่ใช่ฝีมือของพรรค<br />ทรรศนะที่ถูกต้องก็คือ ต้องสร้างผลงานในทางสร้างสรรค์ทั้งในด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และการต่างประเทศ ในด้านการต่างประเทศ ประเทศเราใหญ่พอที่ผู้นำของเราสามารถจะเป็นผู้นำของภูมิภาคอย่าง ดร.โมฮัมเหม็ด มหาเธร์ ได้<br /><br />น่าเห็นใจผู้นำพรรคประชาธิปัตย์ ส่วนมากเป็นทนายความ เป็นครู เป็นข้าราชการที่เกษียณอายุแล้ว มีนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จน้อย หัวหน้าพรรคแม้ว่าจะมีอายุพอสมควรแล้ว มีการศึกษาจากสถาบันชั้นนำของโลก แต่ไม่เคยทำงานรับผิดชอบจริงๆ ข้อสำคัญอยู่ไปๆ ถูกพรรคล้างสมองลืมหลักการทางปรัชญากฎหมาย รัฐศาสตร์ และเศรษฐศาสตร์ เสียสิ้น ค้านทุกเรื่องที่ฝ่ายตรงกันข้ามทำ หรือฝ่ายตรงกันข้ามคิด ผลจึงออกมาในสายตาประชาชนว่าที่คิดที่พูดนั้น ตนเอง ก็ไม่ได้เชื่ออย่างนั้นเลย แต่พูดไปตามมติพรรคซึ่งล้าสมัยแล้ว<br />เรื่องที่สอง เหตุที่พรรคมีทัศนคติในทางลบและไม่สร้างสรรค์อยู่ตลอดเวลา ก็เพราะพรรคถูกครอบงำด้วยผู้นำรุ่นเก่าที่เคยประสบความสำเร็จโดยการทำลายล้างฝ่ายตรงกันข้ามที่เป็นรัฐบาลทหาร ขณะนั้นโอกาสที่พรรคประชาธิปัตย์จะเป็นรัฐบาลไม่มี เพราะทหารกุมอำนาจเบ็ดเสร็จเอาไว้<br />พรรคประชาธิปัตย์จึงได้รับการยกย่องว่าเป็นพรรคฝ่ายค้านที่ดีที่สุด ผู้นำพรรค ซึ่งบัดนี้อายุอยู่ระหว่าง 65-75 ปี จึงติดยึดอยู่กับยุทธวิธีแบบนั้นไม่เปลี่ยนแปลง<br />เมื่อมีพรรคใหม่ที่ผู้นำพรรคเกือบ100 คน มาจากคนที่มีประสบการณ์ทั้งทางธุรกิจและทางราชการ มีวิสัยทัศน์ยาวไกล ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลก ในยุคโลกาภิวัตน์ ทำการบ้านว่าคนชั้นล่างซึ่งมีสัดส่วนที่สูงต้องการอะไร และสามารถทำอย่างที่ตนสัญญาไว้ตอนหาเสียงเลือกตั้งได้ พรรคประชาธิปัตย์จึงพ่ายแพ้อย่างยับเยินครั้งแล้วครั้งเล่า<br /><br />ผู้นำพรรคก็ไม่ยอมรับความบกพร่องของตน แต่หลอกตนเองว่าพ่ายแพ้การเลือกตั้ง เพราะฝ่ายตรงกันข้ามซื้อเสียง แต่ในกรณีที่ทหารและข้าราชการถูกสั่งให้มาช่วยอย่างเต็มที่ทั้งกำลังคน กำลังอำนาจ และกำลังเงินซื้อเสียงให้ แล้วยังแพ้อย่าง ยับเยิน ตนกลับไม่คำนึงถึง หลายคนบอกว่าแม้ฝ่ายตรงกันข้ามไม่ซื้อเสียงเลยก็ยังชนะพรรคประชาธิปัตย์<br />สิ่งที่พิสูจน์ได้ก็คือ ผู้ที่ออกจากพรรคไทยรักไทยไปอยู่พรรคอื่น กลับสอบตกเป็นจำนวนมาก ทั้งๆ ที่มีกระสุนจากทหารมาช่วยจำนวนมาก<br /><br />เรื่องที่สาม ผู้นำพรรคประชาธิปัตย์ อาจแบ่งเป็นสองพวก พวกนักกฎหมายกับพวกครู จะไม่ค่อยยอมรับการเปลี่ยนแปลง กฎหมายระเบียบแบบแผนเป็นอย่างไรก็ถือเป็นคัมภีร์ ให้ข้าราชการเป็นผู้แนะนำและชี้นำนโยบายในการทำงาน อีกพวกหนึ่ง เป็นพวกที่มีผลประโยชน์ จึงไม่ยอมให้ คนรุ่นใหม่เข้าไปรับผิดชอบพรรคจริงๆยังกุมอำนาจพรรคไว้ด้วยผลประโยชน์<br />ส่วนฝ่ายตรงกันข้ามพูดเสมอว่า กฎหมายระเบียบแบบแผนเป็นเครื่องมือที่จะทำให้งานสำเร็จ ประชาชนได้ประโยชน์ ถ้ากฎหมายข้อบังคับเป็นอุปสรรคก็ต้องแก้ไข เพราะกฎหมายข้อบังคับระเบียบแบบแผนสร้างมาโดยมนุษย์ มนุษย์ย่อมสามารถแก้ไขได้ มนุษย์ต้องเป็นนายกฎหมาย ไม่ใช่ให้กฎหมายมาเป็นนายมนุษย์<br /><br />ข้าราชการไม่ใช่ผู้กำหนดนโยบายแต่เป็นผู้นำนโยบายของฝ่ายการเมืองไปปฏิบัติ กลับกันกับวิธีคิดของประชาธิปัตย์<br />ผลงานของประชาธิปัตย์ในฐานะเป็นรัฐบาล ไม่ใช่ในฐานะของฝ่ายค้านจึงไม่ค่อยมีเป็นรูปธรรม ทั้งๆ ที่เคยร่วมรัฐบาลมาหลายยุคหลายสมัยเป็นเวลากว่า 15 ปี<br /><br />เคยถามเพื่อนฝูงชาวปักษ์ใต้ที่ภูเก็ต กระบี่ พังงา สุราษฎร์ฯ ว่าชอบผลงานของรัฐบาลพรรคไหน ไม่มีใครบอกว่าผลงานของประชาธิปัตย์ดีกว่าคู่ต่อสู้ ทุกคนบอกว่าผลงานของรัฐบาลคู่ต่อสู้ดีกว่า แต่ที่เลือกประชาธิปัตย์เพราะพ่อแม่ปู่ย่าตายายเลือกประชาธิปัตย์ หรือที่เลือกก็เพราะผู้นำพรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งนายหัวเป็นคนใต้เคยถามต่อว่าถ้านายหัวไม่อยู่แล้วจะเลือกอย่างไร ผู้ตอบก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันเอาไว้ถึงเวลานั้นแล้วค่อยคิด<br /><br />พฤติกรรมการเลือก ส.ส.ของคนใต้ จึงต่างกับคนอีสานและคนเหนือ ที่เน้นว่า ส.ส.คนนั้นเคยทำประโยชน์ให้กับตนหรือชุมชนของตนแค่ไหน ส่วนในกรุงเทพฯเลือกไปตามกระแสที่สื่อมวลชนยัดเยียด ให้ เพราะตนก็ไม่เคยได้ประโยชน์อะไร เป็นชิ้นเป็นอันจาก ส.ส.ของตนอยู่แล้ว เพราะตนเองก็มีเส้นสายโยงใยเองอยู่แล้ว ไม่เดือดร้อนเหมือนคนในต่างจังหวัด<br /><br />เรื่องที่สี่ เมื่อพรรคประชาธิปัตย์ไม่สามารถเข้าถึงหรือไม่พยายามเข้าถึงคนระดับล่าง ไม่ว่าจะเป็นภาคอีสานภาคเหนือ ภาคกลาง และแม้แต่ในกรุงเทพฯ พรรคไม่เน้นที่จะสร้างผลงาน แต่เน้นในการทำลายล้างฝ่ายตรงข้าม ทุกวิถีทาง พรรคจึงกลายเป็นทาร์ซาน พยายามจะช่วยเจนนี่โดยการโหนเถาวัลย์ โหนกระแส และโหนทหาร แล้วให้เจนนี่คอยกอดเอว พอเจนนี่จับพลาดในที่สุดทาร์ซานก็ต้องป้องปากโห่อย่างโหยหวนลั่นป่า<br /><br />การทำตัวเป็นทาร์ซานจะไปถึงที่หมายโดยวิธีโหน จึงต้องละทิ้งอุดมการณ์ประชาธิปไตย อุดมการณ์ทางกฎหมาย ความถูกต้อง จารีต ประเพณี ในการปกครองระบอบประชาธิปไตย ร่วมมือ กับทหารสร้างทางตันเพื่อเชื้อเชิญให้ทหารปฏิวัติ ทำลายรัฐธรรมนูญ เพื่อให้พรรคฝ่ายตรงกันข้ามถูกยุบ ให้นักการเมือง ฝ่ายตรงกันข้ามถูกตัดสิทธิทางการเมือง และสนับสนุนรัฐธรรมนูญที่มีบทบัญญัติ จะตอนพรรคการเมืองไม่ให้โต สร้างองค์กรอิสระที่ไม่มีใครตรวจสอบได้ ซึ่งเป็นผลเสียกับตัวเองด้วยในระยะยาวแต่ก็ยอมทำ ทำให้พรรคเสียคะแนนจากผู้คนที่หัวก้าวหน้าและคนรุ่นใหม่อย่างน่าเสียดาย<br /><br />การที่พรรคประณามนโยบายและโครงการที่เป็นประโยชน์กับคนระดับล่าง ทั้งๆ ที่อยู่ในกรอบที่การเงินการคลังของประเทศรับได้ เพราะมีทุนสำรองระหว่างประเทศเหลือเฟือจนธนาคารแห่งประเทศไทยไม่อยากจะได้ ว่าเป็นโครงการ 'ประชานิยม' เท่ากับการทำลายเสียงของตนเองกับคนระดับล่างทั่วประเทศและจำกัดตัวเอง เพราะถ้าตนเองเป็นรัฐบาล ก็คงต้องทำ หรืออาจจะทำมากกว่า เพราะที่ใช้หาเสียงสัญญาว่าจะทำมากกว่า<br /><br />เรื่องที่ห้า พรรคประชาธิปัตย์เป็น พรรคปิด มีระบบอาวุโสที่เหนียวแน่น สมาชิกใหม่ให้อยู่ระดับล่าง หรือในสภาก็อยู่แถวหลังหรือที่อังกฤษเรียกว่า 'Back Benchers' แต่อังกฤษผู้นำพรรคที่นำ พรรคไปแพ้เลือกตั้งจะลาออกเกือบหมด เปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่มาแทน แต่ของเราไม่มีประเพณีอย่างนั้น สมาชิกรุ่นใหม่จึงไม่มีโอกาสมานำพรรค ผู้นำพรรค ไม่มุ่งจะทำพรรคให้ชนะการเลือกตั้ง เพียงแต่ได้ ส.ส.มากเพิ่มขึ้นก็พอใจจะอยู่ในตำแหน่ง ต่อไปแล้ว<br /><br />ส่วนฝ่ายตรงกันข้าม เน้นในเรื่องผลงานทางเศรษฐกิจของผู้ออกเสียง เน้นคะแนนนิยมในตัว ส.ส. เน้นการเมืองที่มีผลสำเร็จของการเลือกตั้ง เน้นทางด้านการหาเงินช่วยพรรค ซึ่งไม่ต้องบอกก็คงเข้าใจ ดังนั้นจึงมีการสับเปลี่ยนตัวผู้นำพรรคระดับรองๆ ลงไปอยู่ตลอดเวลา พรรคฝ่ายตรงกันข้ามจึงสามารถ 'ดูด' นักการเมืองให้เข้าพรรคได้มากขึ้นเสมอ เพราะมาอยู่แล้วโอกาสชนะการเลือกตั้งมีสูง ไม่ใช่เพราะเงินอย่างเดียวอย่างที่พรรคประชาธิปัตย์เข้าใจ<br />เรื่องที่หก พรรคไม่เคยหวังว่าจะชนะการเลือกตั้งและสามารถจัดตั้งรัฐบาลได้พรรคเดียว หวังแต่เพียงเป็นแกนนำของรัฐบาลผสม เมื่อหวังเพียงเท่านี้ก็ทำให้มีทัศนคติว่า ถ้าสามารถทำลายพรรคคู่แข่งไม่ให้ลงมาแข่งในการเลือกตั้งก็พอแล้ว<br /><br />ถ้าพรรครู้จุดอ่อนความสามารถในการสร้างนโยบายใหม่ๆ ไว้ขายกับประชาชน ถ้าคิดไม่ออกก็ขวนขวายหาบริษัทที่ปรึกษาที่ชำนาญการ แต่ก็ไม่มีความพยายามแต่ใช้วิธีสะกดจิตตนเองว่า ตนเองเป็นฝ่ายเทพ ฝ่ายตรงกันข้ามเป็นฝ่ายมาร แท้จริงในงานการเมืองไม่มีใครเป็นเทพ ไม่มีใครเป็นมาร มีแต่ผู้ชนะกับผู้แพ้การเลือกตั้งเท่านั้น<br /><br />ทั้งหมดนี้เป็นจุดอ่อนของพรรคประชาธิปัตย์ ผู้เสียภาษีอย่างพวกเราน่าจะมีสิทธิ์วิพากษ์วิจารณ์และเสนอแนะให้แก้ไขปฏิรูปตนเอง เพราะผลการดำเนินงานของพรรคไม่คุ้มกับเงินภาษีที่รับไป<br />จะโกรธจะเคืองอย่างไรก็ไม่ว่าเพราะไม่อยากเห็นเมืองไทยเป็นระบบการเมืองแบบพรรคเดียว ถ้าเมืองไทยเป็นการเมืองพรรคเดียวก็ต้องโทษประชาธิปัตย์ อย่าไปโทษใคร<br />คิดแล้วอ่อนใจEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-34777784882128942272008-05-22T15:22:00.000+02:002008-05-22T15:23:28.370+02:00ที่นี่ ไม่อนุญาตให้เราแสดงรสนิยมทางการเมืองกรณีจักรภพ พิสูจน์ให้เราเห็นว่า ประเทศไทย ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามมีเสรีภาพในการแสดง ประกาศ ความคิด-รสนิยม ทางการเมืองของตนเอง<br /><br />กรณี จักรภพ แสดงให้เห็นว่า หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ที่ภาพลักษณ์ดูก้าวหน้า เป็นคนรุ่นใหม่ แต่ในหัวสมองและจิตวิญญาณของเขานั้น ล้าหลังไปก่อน ๒๔๗๕ เป็นผู้มีทัศนคติสอดคล้องกับระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์<br /><br />กรณีจักรภพ ทำให้เรารู้ได้ว่า พรรคการเมืองพรรคหนึ่ง กลุ่มผลประโยชน์ทางการเมืองและเศรษฐกิจกลุ่มหนึ่ง และฝ่ายขวา พร้อมจะใช้ทุกวิถีทาง เพื่อทำลายศัตรูทางการเมืองEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-16291210481620765992008-05-11T21:38:00.000+02:002008-05-11T21:43:08.002+02:00ปรีดี พนมยงค์ผมไปเขียนกระทู้ในฟ้าเดียวกันไว้<br /><br />เรื่อง ใกล้ ๑๑ พค เตรียม "เลี่ยน" กับมหกรรมเกาะชื่อ "ปรีดี"<br /><br />ดักคอพวกเกาะปรีดีไว้ล่วงหน้า<br /><br /><a href="http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=7829">http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=7829</a><br /><br />กระทู้เกี่ยวเนื่อง<br /><a href="http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=7922&mode=linearplus">http://www.sameskybooks.org/board/index.php?showtopic=7922&mode=linearplus</a><br /><br />บทความใหม่ของผมลงประชาชาติธุรกิจไปเมื่อวันที่ ๘ พ.ค.<br /><br />เรื่อง ปรีดี พนมยงค์ กับกฎหมายมหาชนไทย อ่านได้ที่กระทู้นั้นเช่นกันEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-68500519245896560072008-04-26T01:24:00.000+02:002008-12-09T06:38:24.295+01:00ไม่ยืนไม่ใช่อาชญากร เห็นต่างไม่ใช่อาชญากรรม<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SBJrbxa_s1I/AAAAAAAAABE/Ytr8U-2uVhI/s1600-h/black+and+white.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5193331445178807122" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_Zq168NhZRvQ/SBJrbxa_s1I/AAAAAAAAABE/Ytr8U-2uVhI/s320/black+and+white.bmp" border="0" /></a><br /><div></div><br /><div>"Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’à la mort pour que vous ayez le droit de le dire"</div><br /><div>"ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วยกับที่ท่านพูด แต่ข้าพเจ้าจะต่อสู้จนตัวตายเพื่อให้ท่านได้มีสิทธิพูด"</div><br /><div>ประโยคนี้ปรากฏขึ้นครั้งแรกเมื่อปี ๑๙๐๖ ในงานภาษาอังกฤษชื่อ "The Friends of Voltaire" ของ Evelyn Beatrice Hall เธอสันนิษฐานว่าวอลแตร์เป็นผู้กล่าว แต่จากการสำรวจหลักฐานทุกชิ้นแล้ว ไม่ปรากฏว่าวอลแตร์กล่าวไว้จริงหรือไม่ ในงานชิ้นใด</div><br /><div>อย่างไรก็ตาม อาจกล่าวได้ว่า ประโยคนี้เป็นความคิดของวอลแตร์ ซึ่งคนรุ่นหลังๆสรุปเอาจากบทบาทของวอลแตร์ในช่วงที่เขาเข้าไปมีบทบาทต่อสู้ รณรงค์ให้ปล่อยผู้ต้องหาในหลายๆคดี เพราะกระทบต่อเสรีภาพในการแสดงความเห็น</div><br /><div>.............</div><br /><div>เสรีภาพในความรัก</div><br /><div>เชื่อว่าทุกคนคงเคยรักใครบางคน</div><br /><div>เช่นกันทุกคนคงเคยไม่รัก เฉยๆแบบไม่รักไม่เกลียด หรือถึงขนาดเกลียดใครบางคน</div><br /><div>ความรักเป็นเรื่องของหัวใจ เรื่องของรสนิยม บางครั้ง หากเอา “มาตรวัด” ทางศีลธรรมมาจับก็คงไม่เหมาะ</div><br /><div>การชี้นิ้วว่าเอ็งเป็นคนเลว เพราะเอ็งไม่รักคนคนเดียวกับข้า</div><br /><div>การเหมารวมเอาว่าการที่เขาไม่รักใครบางคนย่อมเป็นตัวชี้วัดว่าเขาเป็นคนเลว</div><br /><div>คนคนหนึ่งที่ปล้น ฆ่า ข่มขืน อาจกลายเป็นคนดีในชั่วข้ามคืนด้วยเหตุเพียงว่า เขาประกาศตนว่ารักคนคนเดียวกับที่คนส่วนมากเขารักกัน</div><br /><div>ทั้งหลายเหล่านี้ ย่อมเป็นการล้ำพรมแดนเสรีภาพแห่งความรัก</div><br /><div>ความเห็นบางความเห็นอาจไม่เข้ากันกับรสนิยมกระแสหลักของคนจำนวนมาก แต่ก็ไม่จำเป็นที่ต้องปิดกั้นไม่ให้เขาเหล่านั้นได้แสดงออก</div><br /><div>การประกาศตนว่ารักใครสักคนสามารถทำได้อย่างองอาจ</div><br /><div>และในบางกรณีการประกาศตนเช่นว่านั้น ยังอาจส่งผลกระตุ้นอะดรีนาลีนในร่างกายให้หลั่งออกมาจนสร้างความปีติสุขให้แก่ตนเองได้อีกด้วย</div><br /><div>แล้วเหตุใดการบอกว่าไม่รักหรือรู้สึกเฉยๆ จึงต้องถูกคุกคามจากอำนาจ – ทั้งตามกฎหมายและนอกกฎหมาย - ด้วยเล่า</div><br /><div>การรักหรือไม่รักใครสักคนย่อมเกิดจากมโนธรรมสำนึกส่วนตน หาเกิดจากการบังคับไม่จะให้ทำเช่นไร </div><br /><div>หากมโนธรรมสำนึกของเขาบอกเขาว่า เขารักและเทิดทูนคนคนหนึ่ง หรือพระเจ้าในศาสนาใดศาสนาหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่คนคนเดียวกันกับคนที่คนส่วนใหญ่รักและเทิดทูน</div><br /><div>หรือ หากมโนธรรมสำนึกของเขาบอกว่า เขารู้สึกเฉยๆกับคนที่คนส่วนใหญ่รัก</div><br /><div>เขาจะโดนคุกคามจากภัยใดหรือไม่</div><br /><div>วันหนึ่ง เราอาจเห็นคนรุมกระทืบคนที่ไม่รักคนคนหนึ่งที่คนส่วนใหญ่เขารักกัน</div><br /><div>ร้ายแรงกว่านั้น เราอาจเห็นการฆาตกรรมหมู่กลางมหานคร ด้วยมูลเหตุเพียงว่า เหยื่อพวกนี้ไม่มีรสนิยมแบบที่คนส่วนมากเขามี</div><br /><div>มีแต่สังคมป่าเถื่อนและไร้อารยะเท่านั้น ที่ไม่เปิดพื้นที่ให้ความคิด ความเชื่อ หรือรสนิยมที่แตกต่าง</div><br /><div>ฤาสังคมแห่งนี้ แม้เพียงเสรีภาพในความรัก ก็มิอาจหยิบยื่นให้แก่กันได้</div><br /><div>เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นถูกคุกคามอย่างมากพอแล้ว แล้วนี่จะไม่เหลือพื้นที่ให้เสรีภาพในความรักบ้างเลยหรือ </div><br /><div></div><br /><div></div>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-54309618313727409452008-04-17T14:13:00.000+02:002008-04-17T14:16:27.974+02:00บทความใหม่ของผมโฆษณาบทความใหม่ของผม<br /><br />๑. ยุบพรรคในต่างประเทศ<br /><br />รอตีพิมพ์ในประชาชาติธุรกิจ น่าจะสัปดาห์หน้า<br /><br />๒. องค์กรตุลาการกับประชาธิปไตย<br /><br /><a href="http://www.sameskybooks.org/2008/04/17/judge-and-democracy/">http://www.sameskybooks.org/2008/04/17/judge-and-democracy/</a>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-83000574988413501912008-04-08T09:36:00.000+02:002008-04-08T09:48:55.757+02:00แด่หยุด แสงอุทัยเนื่องในโอกาสครบรอบ ๑๐๐ ปีชาตกาลของศ.ดร.หยุด แสงอุทัย ในฐานะที่ผมได้อ่านตำรา บทความ หมายเหตุท้ายฎีกา คำอภิปรายต่างๆของหยุด จนอาจกล่าวได้ว่าเป็นลูกศิษย์ทางตำรา ผมไม่มีอะไรจะอุทิศให้ นอกเสียจากนำบทความของผมที่เกี่ยวกับเรื่องพระราชอำนาจ (หยุดแสดงความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้บ่อยครั้ง) มาเผยแพร่อีกครั้ง ทางเว็บไซต์ฟ้าเดียวกัน<br /><br />นี่เป็นบทนำที่ผมเขียน ส่วนรายละเอียด อ่านเพิ่มเติมต่อที่<br /><br /><a href="http://www.sameskybooks.org/2008/04/04/yud/">http://www.sameskybooks.org/2008/04/04/yud/</a><br /><br />.................<br /><br />วันที่ ๘ เมษายน ปีนี้ เป็นวันครบรอบ ๑๐๐ ปี ชาตกาลของศาสตราจารย์ ดร.หยุด แสงอุทัย ผู้มีคุณูปการต่อวงการกฎหมายไทย<br /><br />หยุด เกิดเมื่อวันที่ ๘ เมษายน พ.ศ.๒๔๕๑ สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ จากโรงเรียนมัธยมโฆษิตสโมสร เนติบัณฑิตไทยจากโรงเรียนกฎหมาย กระทรวงยุติธรรม สำเร็จปริญญาเอกกฎหมายขั้นเกียรตินิยมชั้นสูง (Magna Cumlaude) จากมหาวิทยาลัยเบอร์ลิน ประเทศเยอรมัน<br /><br />ในอดีต เคยรับราชการในสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา โดยดำรงตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา และกรรมการร่างกฎหมาย จนกระทั่งถึงปี ๒๕๑๑ จึงเกษียณอายุราชการ นอกจากนั้นยังดำรงตำแหน่งสำคัญอื่นอีก เช่น ตุลาการรัฐธรรมนูญ รวมทั้งเป็นผู้บรรยายวิชากฎหมายลักษณะต่าง ๆ แทบทุกลักษณะวิชาในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และสถาบันการศึกษาชั้นสูงอื่น ๆ ด้วย<br /><br />หยุดแต่งตำราทางกฎหมาย เขียนบทความทางกฎหมายและบันทึกท้ายคำพิพากษาฎีกาไว้เป็นจำนวนมาก<br /><br />ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๒๒<br /><br />..............<br /><br />หยุดเป็นผู้เชี่ยวชาญกฎหมายแทบทุกประเภท แต่ที่ได้การยอมรับนับถือเป็นอย่างมาก คือ กฎหมายอาญา และกฎหมายรัฐธรรมนูญ นอกจากนี้หยุดยังเขียนตำราคลาสสิก “ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป” ซึ่งปัจจุบันยังนิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย<br /><br />หยุดเข้าไปมีบทบาททางการเมืองเมื่อดำรงตำแหน่งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกาในสมัยรัฐบาลของจอมพล ป. พิบูลสงคราม โดยตำแหน่งของหยุดแล้วก็เปรียบเสมือนเป็น “มือกฎหมาย” ของรัฐบาลนั่นเอง จากบทบาทดังกล่าว ส่งผลให้หยุดต้องรับวิบากกรรมทางการเมือง<br /><br />โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีถูกกล่าวหาว่า “หมิ่นพระบรมเดชานุภาพ” จากขั้วการเมืองฝ่ายตรงข้ามของจอมพล ป. (ดูรายละเอียดได้ในบทความ “กรณี หยุด แสงอุทัย ถูกกล่าวหาว่าหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ๒๔๙๙” ของ สมศักดิ์ เจียมธีรสกุลได้ที่ <a href="http://somsakwork.blogspot.com/2006/09/blog-post_1973.html%20%20%20และ">http://somsakwork.blogspot.com/2006/09/blog-post_1973.html%20%20%20และ</a>http://midnightuniv.org/midnight2545/document9542.html)<br /><br />จากการศึกษาตำรากฎหมายของรัฐธรรมนูญของหยุด บทความ หรือคำอภิปรายต่างๆ เรายืนยันได้ว่า หยุด มีความคิดอย่างตรงไปตรงมาในเรื่องพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตย คือ ในระบอบประชาธิปไตย ไม่มีผู้ใดที่มีและใช้อำนาจทางการเมืองโดยปราศจากความรับผิดชอบ เพื่อมิให้กษัตริย์ต้องรับผิด ตามคำกล่าวที่ว่า “The King Can Do No Wrong” จึงต้องมิให้กษัตริย์กระทำการใดๆ เว้นแต่มีผู้รับสนองพระบรมราชโองการซึ่งเป็นผู้กระทำอย่างแท้จริง<br /><br />ดังปรากฏให้เห็น เช่น<br /><br /><span style="color:#ff0000;">“ในขณะนี้ปรากฏว่าได้มีการวิพาษ์วิจารณ์การกระทำของพระมหากษัตริย์ในที่ชุมนุมสาธารณะหรือในทางหนังสือพิมพ์อยู่บ้าง ซึ่งไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ เพราะตามรัฐธรรมนูญนั้น องค์พระมหากษัตริย์เป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะละเมิดมิได้ ฉะนั้นในทางรัฐธรรมนูญพระมหากษัตริย์จึงทรงกระทำผิดมิได้ (The King Can Do No Wrong) แต่ทรงกระทำตามคำแนะนำของรัฐมนตรีหรือประธานสภาผู้แทนราษฎรซึ่งจะเป็นผู้รับผิดชอบแทนพระองค์”</span> และ <span style="color:#ff0000;">"องค์พระมหากษัตริย์ไม่พึงตรัสสิ่งใดอันเป็นปัญหาหรือเรื่องราวที่เกี่ยวกับเศรษฐกิจ การเมือง หรือทางสังคมของประเทศ โดยไม่มีรัฐมนตรีในคณะรัฐบาลเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ"<br /></span>(ในบทความชื่อ “อำนาจและความรับผิดชอบในระบอบประชาธิปไตย” อ่านออกอากาศทางวิทยุกระจายเสียงของกรมประชาสัมพันธ์ เมื่อวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๙)<br /><br /><span style="color:#ff0000;">“ในเวลานี้ ในประเทศไทยยังมีรัฐมนตรีและข้าราชการชั้นผู้ใหญ่บางคนเอาพระมหากรุณาธิคุณที่พระมหากษัตริย์ทรงใช้สิทธิ ๓ ประการ คือ สิทธิที่จะได้รับการปรึกษาหารือ สิทธิที่จะทรงสนับสนุน และสิทธิที่จะทรงตักเตือน ไปใช้ในทางที่ผิด กล่าวคือ มักจะนำพระราชดำรัสในการที่พระมหากษัตริย์ทรงใช้สิทธิ ๓ ประการดังกล่าวนั้น ไปเผยแพร่แก่สื่อมวลชนบ้าง แก่บุคคลอื่นบ้าง การที่ทำเช่นนั้น อาจเป็นโดยเจตนาดี เพราะเห็นว่าจะเป็นที่เชิดชูพระเกียรติบ้าง หรือเห็นว่าแสดงว่าได้รับความไว้วางพระราชหฤทัยบ้าง หรือเป็นเกียรติที่ได้เข้าเฝ้าและรับสนองพระราชประสงค์บ้าง ซึ่งไม่ถูกต้องทั้งนั้น คำแนะนำหรือตักเตือนของพระมหากษัตริย์ย่อมต้องเป็นความลับ เพราะมิฉะนั้น ผู้ที่ไม่เห็นชอบด้วยจะนำไปวิพากษ์วิจารณ์ และจะทำให้องค์พระมหากษัตริย์ไม่เป็นที่เคารพสักการะ ถ้าคณะรัฐมนตรีจะรับคำแนะนำตักเตือนไปปฏิบัติ ต้องปฏิบัติด้วยความรับผิดชอบของตนเอง จะอ้างพระมหากษัตริย์มิได้ เพราะเป็นการนำพระมหากษัตริย์ไปทรงพัวพันกับการเมือง”</span> และ <span style="color:#ff0000;">"... ในกรณีที่ไม่ทรงเห็นด้วย ก็จะทรงทักท้วงตักเตือนให้เห็นภยันตรายของการดำเนินตามนโยบายของคณะรัฐมนตรี ในกรณีที่พระมหากษัตริย์ทรงทักท้วงเช่นว่านี้ ย่อมเป็นหน้าที่ของคณะรัฐมนตรีที่จะต้องประชุม ปรึกษาหารือกันใหม่ คณะรัฐมนตรีอาจยืนยันความเห็นเดิมก็ได้ และเมื่อคณะรัฐมนตรียืนยันตามความเห็นเดิม พระมหากษัตริย์ก็ต้องทรงยอม เพราะคณะรัฐมนตรีต่างหากเป็นผู้รับผิดชอบต่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติ..."<br /></span>(หยุด แสงอุทัย, คำอธิบายธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักรไทย พ.ศ.๒๕๑๕. หน้า ๔๖-๔๗)<br /><br />ผู้เขียนได้รับความรู้ทางกฎหมายจากตำราของหยุด และได้รับอิทธิพลทางความคิดของหยุดในเรื่องพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตยมาพอสมควร และเนื่องในโอกาสครบรอบ ๑๐๐ ปี ชาตกาลของหยุด แสงอุทัย ผู้เขียนจึงขออนุญาตใช้พื้นที่ของฟ้าเดียวกันในการเผยแพร่บทความบางส่วนของผู้เขียนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตย เพื่อเป็นการอุทิศแด่ศาสตราจารย์ ดร.หยุด แสงอุทัย ได้แก่<br /><br />๑. พระราชอำนาจ การลงพระปรมาภิไธย และการสนองพระบรมราชโองการ<br /><br />๒. พระราชดำรัสของกษัตริย์ในระบอบประชาธิปไตย<br />๓. อะไรคือ ตัดสิน “ในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์”<br />๔. การลดพระราชอำนาจกษัตริย์ในสวีเดน และการเพิ่มพระราชอำนาจกษัตริย์ในลิคเตนสไตน์<br />๕. กฎมณเฑียรบาลกับรัฐธรรมนูญ<br /><br />อนึ่ง บทความเหล่านี้ เคยเผยแพร่ทางสื่อสาธารณะในหลายๆที่มาก่อน หากผู้ใดเคยอ่านมาแล้ว ผู้เขียนต้องขออภัยที่นำ “ของเก่า” มา “ขายใหม่” และหากจะก่อให้เกิดประโยชน์โภชผล ผู้เขียนขออุทิศให้แด่ศาสตราจารย์ ดร.หยุด แสงอุทัยEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-59509954170431614812008-03-26T14:52:00.000+01:002008-03-26T14:56:14.259+01:00ยุบพรรคในตุรกีผมอ่านข่าวในคมชัดลึก เขาเอาเรื่องยุบพรรคตุรกีมารายงาน<br /><br /><a href="http://www.komchadluek.net/2008/03/26/x_pol_k001_195765.php?news_id=195765">http://www.komchadluek.net/2008/03/26/x_pol_k001_195765.php?news_id=195765</a><br /><br />ผมไม่รู้ว่าคนเขียนข่าวนี้มีวัตถุประสงค์อะไร<br /><br />ถ้าคนเขียน ต้องการชิ่งไปหาพลังประชาชนแล้วล่ะก็ ผมว่าคนละเรื่องเลย<br /><br />มองในแง่ดี เขาไม่รู้เรื่องตุรกี มองในแง่ร้าย เขาอาจรายงานข่าวมาไม่ครบ เพื่อเอาบางส่วนมาชิ่งใส่พลังประชาชน (ซึ่งก็น่าจะใช่ เพราะเปิดหัวมาย่อหน้าแรกก็เอาเรื่องแบร์ลุสโคนี่มาเทียบกับทักษิณ)<br /><br />ผมอ่านข่าวนี้พบในหนังสือพิมพ์ที่นี่ เมื่อวันที่ ๑๔ มีนาคม เสียดายที่ไม่ได้เอามาเล่าให้ฟังทันที แต่เมื่ออ่านเจอในคมชัดลึกแล้ว ก็ต้องลุกมาอธิบายให้เข้าใจเสียหน่อย<br /><br />เรื่องมีอยู่ว่า ตุรกี หลังจากการปฏิวัติอย่างถึงรากถึงโคนในสมัย มุสตาฟา เคมาล อัลตาเติร์ก ราวๆปี ๑๙๒... กว่าๆ ตุรกี ก็เปลี่ยนไปอย่างหน้ามือเป็นหลังมือ<br /><br />เขาเรียกกันเล่นๆว่า การปฏิรูปแบบ เคมาลิสต์ ตามชื่อของ มุสตาฟา เคมาล อัลตาเติร์กมีหลักพื้นฐานอยู่ ๖ ประการ คือ สาธารณรัฐ ประชานิยม (อันนี้ไม่เหมือนของเรานะ ของเขาหมายถึงการเพิ่มสิทธิเสรีภาพ ความเสมอภาค) รัฐฆราวาส ปฎิวัติปฎิรูป ชาตินิยม อำนาจรัฐนิยม (อันนี้หมายถึงรัฐเป็นผู้เล่นหลักในการเปลี่ยนแปลง)<br /><br />การเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัด ก็เช่น ประกาศให้ตุรกีเป็นสาธารณรัฐ ยกเลิกสุลต่าน ยกเลิกตำแหน่งกาหลิบ เปลี่ยนปฏิทินอิสลามให้มาใช้ตามสากล ปฏิรูปการศึกษาให้สอดรับกับประเทศอื่นๆ ร่างประมวลแพ่งและอาญาใหม่ โดยเอาของฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลีมาดู เปลี่ยนตัวอักษรในภาษาตุรกี ให้สตรีมีสิทธิเลือกตั้ง ยกเลิกกฎหมายอิสลาม ในบัตรประชาชนไม่ต้องระบุศาสนา<br /><br />สำคัญที่สุด คือ ประกาศให้ตุรกีเป็นรัฐฆราวาสโดยสมบูรณ์แบบ แยกศาสนาออกจากการเมืองและรัฐ รัฐตุรกีจะเป็นกลางทางศาสนา ไม่มีโรงเรียนอิสลาม ไม่มีการสอนวิชาศาสนา สตรีห้ามสวมผ้าลุมหัว<br /><br />สาเหตุที่ตุรกีต้องประกาศตนเป็นรัฐฆราวาส ก็ไม่ต่างอะไรกับหลายๆประเทศในยุโรป ที่ศาสนาจักรเข้ามามีบทบาทแทรกแซงการเมืองจนวุ่นวายไปหมด<br /><br />กล่าวได้ว่า ความเป็นรัฐฆราวาส เป็นเรื่องอ่อนไหวและแตะต้องไม่ได้ของตุรกีเลยทีเดียว...<br /><br />มาถึงปัจจุบัน ปี ๒๐๐๒ พรรคยุติธรรมและการพัฒนาของนายกฯ เอโดร์กาน หรือพรรค AKP ได้เสียงข้างมากถล่มทลาย เป็นรัฐบาล ก็เริ่มเกิดความกังลกันขึ้น เพราะ พรรคนี้มีแนวทางอนุรักษ์นิยม อิสลามนิยม<br /><br />กลางปีที่แล้ว มีเดินขบวนกันยกใหญ่ เพื่อขับไล่ ปธน ออก เพราะเรื่องกระทำการกระทบหลักรัฐฆราวาส<br /><br />เดือน กพ ปีนี้ รัฐบาลผลักดันให้สภาออกกฎหมายยกเลิกการห้ามเอาผ้าคลุมหัวของสตรีมุสลิม ก็เลยเกิดประท้วงกันขึ้น<br /><br />สส ฝ่ายค้าน ยื่นเรื่องไปถึงอัยการ อัยการทำสำนวนร้อยกว่าหน้า เสนอต่อศาล รธน เพื่อให้สั่งยุบพรรคของนายกฯนี้ ในข้อหามีพฤติกรรมหลายประการที่ขัดกับหลักรัฐฆราวาส โดยเฉพาะเรื่องออกกฎหมายยกเลิกการห้ามเอาผ้าคลุมหัวของสตรีมุสลิม<br /><br />ปัญหามีอยู่ว่า คือการเผชิญหน้ากันสองสิ่ง ระหว่าง พรรครัฐบาลนี้ได้เสียงข้างมากเด็ดขาด พึ่งได้รับเลือกกลับเข้ามาใหม่ไม่นาน กับ การกระทำของพรรคไปกระทบเอากับหลักรัฐฆราวาสซึ่งเป็นอุดมการณ์หลักของตุรกี<br /><br />ฝ่ายรัฐบาลก็อ้างว่าตนมีเสียงข้างมาก ฝ่ายต่อต้านก็อ้าง ใช่ เสียงข้างมากก็จริง แต่ไม่ใช่ทำเรื่องที่กระทบหลักพื้นฐานแบบนี้<br /><br />นายกฯบอกว่า คำฟ้องนี้เป็นคำฟ้องที่ชนกับเจตจำนงแห่งชาติ เพราะ พรรคเราได้เสียงข้างมาก การเมืองในระบอบ ปชต ของยุโรป สนามสู้กันหลักๆอยู่ที่รัฐสภา ไม่ใช่ศาล<br /><br />ตอนนี้ก็รอศาล รธน ตัดสินอยู่<br /><br />อนึ่ง ศาล รธน เคยยุบพรรคมา ๒๔ พรรค นับแต่ปี ๑๙๖๒ ได้แก่ พรรคมีอุดมการณ์ มีการกระทำกระทบหลักรัฐฆราวาส พรรคที่สนับสนุนชาวเคิร์ด พรรคซ้ายจัด<br /><br />หากเอามาเปรียบเทียบกับไทย จริงอยู่ ข้อเหมือนอาจอยู่ที่ พรรคที่อาจถูกยุบเป็นพรรคเสียงข้างมาก คนเลือกมาเยอะ<br /><br />แต่ข้อแตกต่าง ซึ่งผมว่าต้องเน้นเป็นพิเศษ มิฉะนั้นจะกลายเป็นพูดข่าวครึ่งเดียว คือ เหตุแห่งการยุบพรรคตุรกี เขามี รธน เขียนรับรองหลักการพื้นฐานไว้ชัด ๖ ประการ ซึ่งพรรคการเมืองกระทำการละเมิดไม่ได้ (ก็เหมือนๆกับเรา ที่ห้ามแตะเรื่องความเป็นราชอาณาจักร กับรัฐเดี่ยว) หากล้ำเส้นไป ก็อาจโดนยุบพรรคได้<br /><br />แต่ของเรา เหตุแห่งการยุบพรรคที่เอามาเล่นคืออะไร คือเรื่องกรรมการบริการพรรคทำผิด กม เลือกตั้ง โดนใบแดง แล้ว "ให้ถือว่า" กระทำการอันได้มาซึ่งอำนาจการปกครองโดยวิถีทางที่ไม่ถูกต้องตามระบอบประชาธิปไตย<br /><br />บ้ามั้ยครับ....<br /><br />อย่างไรเสีย การยุบพรรคของตุรกี ก็เป็นไปตามหลักกติกาทั่วๆไป ที่ยุบเพราะเรื่องอุดมการณ์ เรื่องกระทำการกระทบหลักการพื้นฐานของรัฐ เหมือนในหลายๆประเทศที่ยุบพรรคแนวๆนาซี ฟาสซิสต์<br /><br />ความเห็นผม...<br /><br />ผมไม่อยากให้มีการยุบพรรคใดๆเลย ปล่อยเป็นไปตามธรรมชาติดีที่สุด จะขวาจัด ซ้ายจัด จะบ้าบอแค่ไหน ก็ต้องเปิดให้เขาได้มีโอกาสแสดงความเห็น<br /><br />แต่ก็ต้องเข้าใจยุโรป ต้องเอาเรื่องยุบพรรคมาใส่ เพราะ เขากลัว ปวศ ซ้ำรอย เหมือน พรรคนาซีครองอำนาจ หรือ พรรคโหดๆขึ้นมาเป็นรัฐบาลจ้องจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ทำสงคราม<br /><br />ผมกำลังค้นเรื่องยุบพรรคการเมืองในต่างประเทศอยู่<br /><br />ไปเจอรายงานของ คณะกรรมการประชาธิปไตยโดยกฎหมาย หรือที่เรียกกันว่า คณะกรรมการเวนิส ซึ่งเป็นองค์กรหนึ่ง สังกัด Conseil de l'Europe รายงานนี้เผยแพร่ในปี ๑๙๙๘<br /><br />เขาไปสำรวจรัฐธรรมนูญหลายประเทศ เรื่องข้อห้ามของพรรคการเมือง และการยุบพรรคผมสรุปคร่าวๆ (ส่วนจะเขียนละเอียดเมื่อไร รอสักหน่อยนะครับ จะพยายามเจียดเวลาจากวิทยานิพนธ์มาเรียบเรียง)<br /><br />ข้อห้ามของพรรคการเมือง อาจแบ่งได้ ๓ กลุ่ม<br /><br />กลุ่มแรก<br />เรื่องอุดมการณ์ เป้าหมายของพรรค เช่น ห้ามอุดมการณ์ฟาสซิสต์ นาซี เหยียดผิว เชื้อชาติ ศาสนา แบ่งแยกดินแดน หรือกระตุ้นให้เกิดความรุนแรง เกลียดชัง ในบางประเทศ ใช้คำกว้างๆ ว่า กระทบต่อความสงบเรียบร้อย ซึ่งเปิดให้ศาลใช้ดุลพินิจเป็นกรณีไป (ไม่เหมือนของเรา มาตรา ๒๓๗ ใช้คำว่า ให้ถือว่า)<br /><br />กลุ่มสอง<br />เรื่องรูปแบบ เช่น ชื่อพรรค สัญลักษณ์พรรค ห้ามไปในทางศาสนา หรืออย่างแคนาดา ห้ามชื่อพรรคมีคำว่า อินเดเพนเดนท์<br /><br />กลุ่มสาม<br />เรื่องการจัดองค์กรในพรรคเช่น ระเบียบพรรคต้องเป็น ปชต สมาชิกต้องเป็นคนสัญชาติของรัฐนั้น<br /><br />ส่วนมาตรการบังคับ หรือ แซงชั่น นั้น ก็มีสามรูปแบบ<br /><br />หนึ่ง ไม่มีมาตรการลงโทษใดๆ<br /><br />สอง ไม่อนุญาตให้จดทะเบียน เช่น บางประเทศการจัดตั้งพรรคการเมือง ต้องไปขอจดทะเบียนก่อน เจ้าหน้าที่ก็อาจไม่อนุญาตให้จด แต่หลายประเทศในยุโรป ตั้งพรรคได้เลย ไม่ต้องจดทะเบียน เพราะ ถือเป็นเสรีภาพในการรวมกลุ่มกัน<br /><br />สาม ยุบพรรค ก็แบ่งเป็นให้ศาล รธน ยุบ หรือ ศาลยุติธรรม ยุบ แล้วแต่ประเทศ<br /><br />ในทางปฏิบัติหลังสงครามโลก มียุบพรรคกันมาก พวกพรรคแนวๆฟาสซิสต์ นาซี แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยปรากฎEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-67076338968264579612008-03-14T04:23:00.000+01:002008-03-14T04:24:36.006+01:00แคลร์ ปัจฉิมานนท์กลายเป็นกิจวัตรของผมไปแล้ว เวลา ๕ ทุ่มของที่นี่ ต้องเปิดอินเตอร์เน็ต ดูทีวีออนไลน์ช่อง ๓ ถ้าวันไหนพลาดไป ก็ต้องย้อนกลับไปดูให้ได้<br /><br />คือ รายการโลกยามเช้า ช่อง ๓ ตี ๕<br /><br />นอกจากเนื้อหาดีแล้ว ยังชอบผู้ประกาศด้วย<br /><br />เธอชื่อ แคลร์ ปัจฉิมานนท์<br /><br />ไม่รู้เพราะอะไร... ทำไมถึงชอบ<br /><br />แต่รู้สึกว่า... เธอมีเสน่ห์ดี<br /><br />หลายคนบอกว่า เธอเจ้าเนื้อไปนิด แต่ผมกลับมองว่าเธอดูดีในแบบฉบับของเธอ<br /><br />พอผมนิยมชมชอบเข้า ก็ไปตามหาข้อมูลในเน็ต เจอประวัติและบทสัมภาษณ์เธอหลายชิ้น อ่านดูก็ยิ่งชอบเธอเข้าไปอีก<br /><br />สงสัยผมจะแพ้ทางผู้หญิงสไตล์นี้กระมังEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-40057286507564155102008-03-06T21:41:00.000+01:002008-03-06T21:43:56.542+01:00ศาลโมร็อกโกตัดสินจำคุกวิศวกรหนุ่มฐานเปิดเฟซบุ๊คโดยใช้ข้อมูลของเจ้าชายในเฟซบุ๊ค เราเจอข้อมูลที่แสดงตนเป็นนิโกลาส์ ซาร์โกซี่ถึง ๘๐ คน (ประธานาธิบดีฝรั่งเศส) เป็นชาร์ลส์ เดอ โกลล์ ๖ คน (อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศส ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว) เป็นฟร็องซัวส์ มิตแตรองด์ ๔ คน (อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศส ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว) และเป็นโอซามา บิน ลาเดนอีก ๓ คน<br /><br />การสร้างข้อมูลในเว็บไซต์เฟซบุ๊คโดยเอาชื่อและข้อมูลของบุคคลผู้มีชื่อเสียงมาใส่ อาจเป็นเรื่องปกติ บางคนทำลงไปเพื่อล้อเลียนสนุกสนาน บางคนทำลงไปด้วยหวังดีอยากประชาสัมพันธ์ให้กับบุคลลผู้มีชื่อเสียงทั้งหลาย<br /><br />แต่สำหรับโมร็อกโกนั้น การกระทำเช่นนี้ทำให้คุณติดคุกได้...<br /><br />๕ กุมภาพันธ์ ตำรวจโมร็อกโกบุกเข้าจับกุมนายฟูอาด มูร์ทาดา วิศวกรคอมพิวเตอร์วัย ๒๖ ปี ในข้อหา “บังอาจ” ใช้ข้อมูลและรูปของเจ้าชายมูเลย์ ราชิด พระอนุชาคนสุดท้ายของกษัตริย์โมฮัมเหม็ดที่ ๖<br /><br />เพื่อตรวจสอบว่านายฟูอาด มูร์ทาดา ไม่ใช่ผู้ก่อการร้ายซึ่งจะทำอันตรายต่อราชวงศ์ ตำรวจจึงต้องควบคุมตัวเขา ไว้ในสถานที่ลับถึง ๓๖ ชั่วโมง ผู้ใกล้ชิดของนายฟูอาด มูร์ทาดา ยืนยันว่าเขาถูกเจ้าหน้าที่ซ้อมและทรมาน<br /><br />ฟูอาด มูร์ทาดา ให้การว่าตนสร้างไฟล์ในเฟซบุ๊คโดยใช้ข้อมูลและรูปภาพของเจ้าชายราชิด ก็เพราะมีความประทับใจในตัวเจ้าชายราชิดมาก หาได้กระทำลงไปเพื่อลบหลู่ดูหมิ่นแต่อย่างใด เขาแถลงในเว็บไซต์ว่า เขาขอโทษและแสดงความเสียใจต่อทุกฝ่าย โดยเฉพาะครอบครัวของเขา ฟูอาดยอมรับว่าตนกระทำลงไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่ได้มีเจตนาร้าย เขาเป็นเพียงคนธรรมดาๆที่อยากมีงานที่ดีและมั่นคง มีชีวิตที่เรียบง่ายเท่านั้น<br /><br />๒๒ กุมภาพันธ์ ศาลโมร็อกโกตัดสินให้จำคุกนายฟูอาด มูร์ทาดา เป็นเวลา ๓ ปี และปรับ ๑๐,๐๐๐ ดีร์แฮม (ประมาณ ๘๗๔ ยูโร หรือเกือบๆ ๔๒,๐๐๐ บาท)<br /><br />องค์กร Amnesty ประณามการตัดสินของศาลโมร็อกโกว่า “นี่เป็นการจองจำความคิดเห็น” ในขณะที่องค์กรสื่อไร้พรมแดน (Reporteur sans frontière) ตำหนิบริษัท โมร็อกโก เทเลคอม ผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตรายหลักของโมร็อกโก ด้วยเหตุที่บริษัทยอมเปิดเผยข้อมูลของผู้ใช้บริการให้กับทางการและช่วยตำรวจจับลูกค้าของตนเอง<br /><br />บล็อกเกอร์ชาวโมร็อกโกทั้งหลาย ต่างร่วมกันวิพากษ์วิจารณ์คดีของฟูอาดว่าเป็นคดีที่ไร้เหตุผลอย่างสิ้นเชิง พวกเขาเกรงว่าการปราบปรามโดยเจ้าหน้าที่จะลุกลามมาสู่บล็อกเกอร์ หลังจากที่เจ้าหน้าที่ได้จับกุมสื่อมวลชนหลายรายที่ “หมิ่น” และไม่เคารพพระมหากษัตริย์<br /><br />ล่าสุด ผู้คนในวงการบล็อกและสื่อมวลชนได้ร่วมกันเปิดเว็บไซต์ http://www.helpfouad.com/ เพื่อสนับสนุน นายฟูอาด มูร์ทาดา ปัจจุบันเว็บไซต์นี้กลายเป็นเว็บไซต์ที่มีคนเข้ามากที่สุดในโมร็อกโก<br /><br />และเมื่อวันที่ ๑ มีนาคมที่ผ่านมา ผู้ใช้อินเตอร์เนตทั่วโลกได้รวมตัวกันชุมนุมตามเมืองใหญ่ๆ เช่น ราบัต ปารีส มอนทรีออล ลอนดอน บรัสเซลล์ อัมสเตอร์ดัม และวอชิงตัน เพื่อเรียกร้องให้ปล่อยตัวนายฟูอาด มูร์ทาดา<br /><br />อ่านข่าวนี้แล้ว ก็ชวนให้คิดว่า ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดที่ประเทศไทย จะเป็นอย่างไรหนอ?<br /><br /><strong><span style="color:#ff0000;">ข้อมูลเพิ่มเติม</span></strong><br /><br />เว็บไซต์เฟซบุ๊ค<br /><a href="http://www.facebook.com/">http://www.facebook.com/</a><br /><br />เว็บไซต์สนับสนุนฟูอาด<br /><a href="http://www.helpfouad.com/">http://www.helpfouad.com/</a><br /><br />รวบรวมข่าวเกี่ยวกับคดีฟูอาดทั้งภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส<br /><a href="http://www.helpfouad.com/1157.html">http://www.helpfouad.com/1157.html</a><br /><br />ชมภาพบรรยากาศการประท้วงเมื่อวันที่ ๑ มีนาคมได้จาก youtube<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=MOozV-_Z5Vg">http://www.youtube.com/watch?v=MOozV-_Z5Vg</a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=KyRWFJxf5nw&feature=related">http://www.youtube.com/watch?v=KyRWFJxf5nw&feature=related</a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=2WdqlAMi7zM&feature=related">http://www.youtube.com/watch?v=2WdqlAMi7zM&feature=related</a><br /><br />ผู้เขียนเคยเขียนเกี่ยวกับกรณีหมิ่นพระมหากษัตริย์ในโมร็อกโกไว้สั้นๆ ในบล็อก <a href="http://etatdedroit.blogspot.com/2007/08/blog-post.html">http://etatdedroit.blogspot.com/2007/08/blog-post.html</a>Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-19059557250735189312008-03-05T09:34:00.000+01:002008-03-05T09:36:23.927+01:00ศาลฝรั่งเศสสั่งแบนเว็บไซต์นักเรียนให้คะแนนครูวันที่ ๓ ก.พ. ที่ผ่านมา ศาลฝรั่งเศสได้พิจารณาคดีคำฟ้องฉุกเฉินของสหภาพครู SNES-FSU และครูอื่นๆอีก ๕๐ คน ซึ่งขอให้ศาลสั่งให้เจ้าของเว็บไซต์ <a href="http://www.note2be.com/">www.note2be.com</a> ยุติการเผยแพร่การให้คะแนนครูโดยนักเรียน<br /><br />เว็บไซต์ note2be เริ่มเปิดทำการเมื่อวันที่ ๓๐ มกราคม ที่ผ่านมา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักเรียนได้มีโอกาสให้คะแนนครูกลับคืนบ้าง ด้วยเห็นว่าครูมีอำนาจในการให้คุณให้โทษแก่นักเรียนผ่านทางคะแนนในแต่ละวิชา แต่นักเรียนกลับไม่มีโอกาสประเมินผลงานของครู นอกจากนี้ก็ยังเปิดกระดานข่าวให้นักเรียนได้เข้ามาแสดงความคิดเห็นและวิจารณ์การทำงานของครู<br /><br />เว็บมาสเตอร์ได้แบ่งการให้คะแนนออกเป็น ๖ กลุ่ม ได้แก่ ความน่าสนใจ, ความชัดเจนในเนื้อหาที่สอน, การมีเวลาให้กับนักเรียน, ความเป็นธรรม, บุคลิกน่าเคารพนับถือ, ความกระตือรือร้น นาย Stéphane Cola ผู้ร่วมก่อตั้งเว็บไซต์ เปิดเผยว่า นับแต่เปิดทำการ มีครูถึง ๗ หมื่นคนที่ถูกนักเรียนนำมาให้คะแนน ค่าเฉลี่ยคะแนนของครูแต่ละคนอยู่ที่ ๑๔ เต็ม ๒๐ ในแต่ละวันมีผู้ใช้บริการเข้ามาคลิกถึง ๒ แสนครั้ง<br /><br />สหภาพแรงงานครู SNES-FSU เห็นว่าเว็บไซต์ดังกล่าว เป็นการใช้เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นที่กระทบต่อการเรียนการสอนและวิชาชีพครู จึงร่วมกันฟ้องศาล<br />ศาลสั่งให้เว็บมาสเตอร์ต้องลบชื่อครูและข้อมูลที่เกี่ยวกับการให้คะแนนครูออกทั้งหมดภายใน ๔๘ ชั่วโมง และให้เว็บมาสเตอร์จ่ายค่าเสียหายทางสัญลักษณ์ให้แก่ผู้ร้องทุกคนคนละ ๑ ยูโร ศาลให้เหตุผลว่าการใช้เสรีภาพทางข้อมูลข่าวสารและเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นต้องมีข้อจำกัด ไม่อาจกระทบต่อกิจกรรมการเรียนการสอนได้ ศาลยังกล่าวอีกว่า การแสดงความคิดเห็นในกระทู้และการให้คะแนนครูโดยปราศจากการกลั่นกรอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่มีผู้ใช้บริการมาก ย่อมนำมาซึ่งความเสี่ยงอย่างร้ายแรงต่อการทะเลาะเบาะแว้งและบาดหมางกัน<br /><br />มีข้อสังเกตว่า ศาลตัดสินให้เว็บไซต์ถอดชื่อครู คะแนน และข้อวิจารณ์ออก และศาลได้ห้ามเว็บไซต์เปิดพื้นที่ให้มีการให้คะแนนครูเท่านั้น นั่นหมายความว่าผู้ใช้บริการเว็บนี้ยังสามารถให้คะแนนและวิจารณ์โรงเรียนได้อยู่<br /><br />นาย Xavier Darcos รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการเห็นด้วยกับคำตัดสินของศาล เขาบอกว่าภารกิจที่ยากของอาชีพครู ไม่ควรถูกกล่าวร้ายหรือทำให้เสียหายจากบุคคลนิรนามและบุคคลที่ไม่เปิดเผยตัวตน ทางด้านนาย Francis Gerguin เลขาธิการสหภาพครู SNES-FSU กล่าวว่า นี่เป็นชัยชนะของทุกคน ไม่ใช่แค่ตนที่พอใจ ไม่ใช่แค่สหภาพครูของเราที่พอใจ แต่ผู้ประกอบวิชาชีพการเรียนการสอนทั้งหมดต่างพอใจกับคำตัดสินของศาลนี้<br /><br />ทางด้านนาย Stéphane Cola ผู้ร่วมก่อตั้งเว็บไซต์ยืนยันว่า คำตัดสินของศาลอันน่ากังวลนี้กระทบต่อเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น และเป็นอุปสรรคต่อแนวคิดของการมีอินเตอร์เนทในแง่ที่มุ่งหมายให้ทุกฝ่ายได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็นและมีส่วนร่วม และเขาจะอุทธรณ์คำวินิจฉัยของศาลต่อไป เขายังให้ข้อมูลอีกว่าในหลายประเทศก็มีเว็บไซต์ในลักษณะเดียวกันนี้และศาลก็ไม่ได้กีดขวางการแสดงความเห็นผ่านเว็บไซต์แต่อย่างใด<br /><br />นาย Cola ชี้แจงว่า กฎหมายเสรีภาพในข้อมูลข่าวสารเปิดทางให้ครูที่ถูกนักเรียนระบุชื่อและให้คะแนนในเว็บไซต์สามารถร้องขอต่อเว็บมาสเตอร์ให้ลบชื่อของตนเองออกได้ แต่ในแต่ละวันมีครูเพียงประมาณ ๑๐๐ คนเท่านั้นที่ดำเนินการเช่นนี้<br /><br />ในระหว่างอุทธรณ์คำสั่งของศาลนี้ นาย Cola ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะปรับรูปแบบของเว็บไซต์ให้เหลือเพียงวิจารณ์โรงเรียนโดยไม่ให้วิจารณ์ครู หรือจะปิดเว็บไซต์ชั่วคราวไปก่อนจนกว่าศาลจะตัดสินอุทธรณ์<br /><br />ผู้คนในวงการอินเตอร์เน็ตเห็นว่าคำตัดสินนี้ไม่เป็นธรรมต่อการดำเนินการของเว็บไซต์ ไม่เป็นธรรมต่อเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น และไม่เป็นธรรมต่อวงการเว็บไซต์โดยรวม ต่อไปภายหน้าเว็บไซต์ที่เปิดโอกาสให้มีการตั้งกระทู้วิพากษ์วิจารณ์บุคคลใดหรืออาชีพใดอาจถูกสั่งห้ามอีกก็เป็นได้<br /><br />อนึ่ง แม้เว็บไซต์ให้คะแนนครูแห่งนี้จะถูกกระบวนการยุติธรรม “แบน” แต่พฤติกรรมลอกเลียนแบบก็เริ่มเกิดขึ้นแล้ว ในขณะนี้มีเว็บไซต์ www.note2bib.com เปิดพื้นที่ให้คนไข้หรือผู้รับบริการทางการแพทย์ได้มีโอกาสให้คะแนนแพทย์<br /><br />คาดหมายได้ว่าอาจมีเว็บไซต์ลักษณะเดียวกันเกิดขึ้นตามมาเป็นดอกเห็ด ให้คะแนนกันได้ตั้งแต่ช่างตัดผม ไปจนถึงคนขายขนมปัง...Etat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.com4