นายกฯพระราชทานเชิงปฏิเสธ

สองทุ่มครึ่ง วันนี้ ทักษิณแถลงไม่รับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เรียกเสียงเฮกันถ้วนหน้า

แต่ภายใต้เสียงเฮนั้น ผมมีข้อสงสัยอยู่

ตอนกลางวัน ก่อนไปเข้าเฝ้าฯ ทักษิณยังคึกอยู่เลย

เมื่อคืน ออกกรองสถานการณ์ ก็อ้าง ๑๖ ล้านเสียง

ไฉนหลังเข้าเฝ้าฯ จึงเปลี่ยนมาเป็น “คนหน้าซีด” แถลงด้วยความเศร้าได้

งานนี้อาจไม่มีนายกฯพระราชทาน

งานนี้อาจไม่มีมาตรา ๗

แต่มี “นายกฯพระราชทานเชิงปฏิเสธ”

ไม่ใช่พระราชทานนายกฯ แต่พระราชทานไม่ให้เป็นนายกฯ

อาจจะจริงอย่างที่สมศักดิ์ เจียมธีรสกุลเสนอไว้ว่า คนที่ไม่เอาทักษิณ และไม่เอานายกฯพระราชทาน แต่ก็ไม่มี candidate

เอาเข้าจริงก็เป็นการบีบทางให้เหลือแค่นายกฯพระราชทาน

บางคนไม่เอาทักษิณ ตะโกน “ท้ากกกกก ษิณ ออกไป” แต่ครั้นจะเสนอแนวทางการแก้ปัญหาแบบ “ไทย” ด้วยนายกฯพระราชทาน ก็เกรงว่าจะเสีย “ลุค” ของคนมีการศึกษาไป

ผมว่าปัญหาทั้งหมด มันติดอยู่ที่ว่า เราไปตั้งธงไว้ก่อนแล้วว่า “ท้ากกกกก ษิณ ออกไป” แล้วก็รู้ว่าไม่มีทางเอาออกได้ด้วยการเลือกตั้ง เพราะเลือกอีกกี่ครั้ง ไทยรักไทยก็นอนมา อย่างไรภาคอีสานกับภาคเหนือ ทรท ก็กวาดเกือบหมด

เลยไม่รู้จะเอาออกกันยังไง

มันก็เลยเกิดความคิดแบบสะเปะสะปะ แบบตรรกะไม่สอดคล้องกัน แต่ว่าเป้าหมายตรงกัน คือ “ท้ากกกกก ษิณ ออกไป”

เฮ้อ อีกกี่ปีหนอเราจะไม่ต้องพึ่ง “ฟ้าประทาน” ได้จริงๆ

งานนี้สงสัยจะมีเสียงกระซิบ

เสียงกระซิบเสียงเดียวที่ทักษิณบอกว่าทำให้เขาออกได้