Que reste-t-il de nos amours?

Ce soir le vent qui frappe à ma porte
Me parle des amours mortes
Devant le feu qui s' éteint


Ce soir c'est une chanson d' automne
Dans la maison qui frissonne
Et je pense aux jours lointains


Que reste-t-il de nos amours
Que reste-t-il de ces beaux jours
Une photo, vieille photo
De ma jeunesse


Que reste-t-il des billets doux
Des mois d' avril, des rendez-vous
Un souvenir qui me poursuit
Sans cesse


Bonheur fané, cheveux au vent
Baisers volés, rêves mouvants
Que reste-t-il de tout cela
Dites-le-moi


Un petit village, un vieux clocher
Un paysage si bien caché
Et dans un nuage le cher visage
De mon passé


Les mots les mots tendres qu'on murmure
Les caresses les plus pures
Les serments au fond des bois
Les fleurs qu'on retrouve dans un livre
Dont le parfum vous enivre
Se sont envolés pourquoi?


รัตติกาลนี้ สายลมพัดผ่านมาเคาะประตูบ้านของผม
เสียงนั้นบอกผมถึงความรักที่ตายจากไปแล้ว
ต่อหน้ากองไฟที่มอดลง


รัตติกาลนี้ มีเพลงแห่งฤดูใบไม้ร่วง
ก้องดังอยู่ในบ้านอันหนาวเหน็บราวกับถูกแช่แข็ง
นั่นทำให้ผมได้คิดถึงวันเก่าๆ ....


ความรักของเรายังคงเหลืออยู่ไหม?
วันคืนที่สวยงามยังคงเหลืออยู่ไหม?
ภาพหนึ่ง ภาพเก่าๆภาพหนึ่ง เมื่อครั้งยังเยาว์วัย


ตั๋วเดินทางของเรายังคงเหลืออยู่ไหม?
เดือนเมษายนกับนัดของเรา
ความทรงจำดีๆเหล่านั้นยังตามมาหลอกหลอนผม
อย่างไม่หยุดหย่อน


ความสุขที่ร่วงหล่นลงมา
เส้นผมที่สยายท่ามกลางสายลม
จูบอันแผ่วเบา
ความฝันอันไม่หยุดนิ่ง
ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ยังคงเหลืออยู่ไหม?
บอกผมที


หมู่บ้านเล็กๆ
ระฆังใบเก่า
ธรรมชาติงดงามซ่อนตัวอยู่
และในม่านหมอก ก็มีใบหน้าอันงดงามปรากฏ
เป็นได้แค่อดีตที่ผ่านพ้นไป


คำที่เราเฝ้าพะเน้าะพะนอต่อกัน
คำหยอกล้อแสนบริสุทธิ์
คำสาบานในป่าลึก
ดอกไม้ที่คั่นหน้าหนังสือ ซึ่งกลิ่นของมันรัญจวนใจยิ่ง
ทั้งหมดได้หลุดลอยจากเราไปแล้ว
ด้วยเหตุใดหรือ?