tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post116034725715631059..comments2023-11-05T11:11:22.773+01:00Comments on Etat de droit: เลือกEtat de droithttp://www.blogger.com/profile/03908980528583804214noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1164059033991953712006-11-20T22:43:00.000+01:002006-11-20T22:43:00.000+01:00นึกถึงการ์ตูนเรื่องเบอร์เซิร์กทุกครั้งเวลาคิดถึงโช...นึกถึงการ์ตูนเรื่องเบอร์เซิร์กทุกครั้งเวลาคิดถึงโชคชะตาในชีวิต บางครั้งเราก็ไม่ได้เลือก แต่รุ้สึกตัวอีกครั้งเราก็กำลังอยู่ในเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งไปแล้ว<BR/><BR/>ฟังจากเรื่องราวดูแล้วสถานที่ออกคุ้นๆ ของผมมีให้เลือกระหว่าง โขน ดนตรีไทย และภาษาจีน!<BR/><BR/>ผมเลือกดนตรีไทย เพราะไม่นึกอยากเล่นโขน หรือสนใจในภาษาจีน<BR/><BR/>เสียดายว่าปีที่ผมเรียนเป็นมาตเซอร์สอนซะอย่างนั้นs65https://www.blogger.com/profile/01313074050329560192noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160437487953912722006-10-10T01:44:00.000+02:002006-10-10T01:44:00.000+02:00นึกถึงการเรียนและการเลือกในการทำงานแล้ว คงจะบอกว่า...นึกถึงการเรียนและการเลือกในการทำงานแล้ว คงจะบอกว่า ไม่ได้สอดคล้องกันเลย สมัยเรียนชอบพวกวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์มาก ๆ โดยเฉพาะวิชาพวกนี้ ได้คะแนนสูงสุดมาโดยตลอด (สูงสุดตั้งแต่โรงเรียนเคยมีการวัดผลกันมาเลยก็ว่าได้) <BR/><BR/>วิชาการด้านภาษานับว่า อ่อนที่สุด เท่าที่จำได้ แม้จะได้เกรดไม่ตกก็ตาม แต่เรื่องความเข้าใจในเนื้อหา และการนำไปใช้แล้ว นับว่าไม่ดีเลยก็ว่าได้ ภาษากับพี่ เลยเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมานาน ไม่ได้เรื่องเลยก็ว่าได้ <BR/><BR/>เรื่องเลือกที่จะเรียนนี่ ค่อนข้างเป็นไปได้น้อยในวัยเยาว์ที่ต้องให้พ่อแม่ดูแลส่งเสียในเรื่องการเรียน ท่านอยากให้เรียนอะไรก็เรียน ไม่ได้ใช้สิทธิ์ในการเลือกหรือโต้แย้งอะไร <BR/><BR/>มาเรียนโรงเรียนตำรวจนี้ มีวิชาที่ชอบเพียงวิชาเดียว คือ วิชาสถิติเพื่อการวิจัย แค่นั้น ส่วนวิชาการที่ไม่เคยถนัด ในด้านวิชาท่องจำ กับกลายเป็นเนื้อหาหลักที่จะต้องมาให้ความสนใจอย่างยิ่ง<BR/><BR/>แม้กระทั่งตอนมาเรียนกฎหมายที่ ธรรมศาสตร์ นี่ ก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่โชคชะตามากกว่า เพราะไม่เคยตั้งใจเรียนด้านกฎหมายอย่างจริงจังเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนเป็นนายร้อยเวรสอบสวน ถูกทนายดูถูกเหยียดหยามในความรู้ความสามารถ เพราะเหตุไม่ได้จบนิติศาสตร์ แค่นั้น เลยต้องหันมาเรียน และเรียนจนถึงทุกวันนี้ <BR/><BR/>อาจจะกล่าวได้ว่า มันเป็นวาสนามั๊ง ..... ตอนนี้ คงกลับลำไม่ได้แล้ว มาแล้วก็ทำดีที่สุด .... ดีใจกับน้องที่เห็นว่าเป็นทางเลือกที่ดี และมีความสุขที่ได้เลือกได้ทำนะครับAnonymoushttps://www.blogger.com/profile/01375387261177176212noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160399228007932242006-10-09T15:07:00.000+02:002006-10-09T15:07:00.000+02:00เซ็งอาจารย์สอนวิทย์สมัย ม.3เลยทำให้เบนเข็มตัดสินใจ...เซ็งอาจารย์สอนวิทย์สมัย ม.3<BR/><BR/>เลยทำให้เบนเข็มตัดสินใจ ทำตามที่หัวใจเรียกร้อง<BR/>เลือกเรียนสายศิลป์-ฝรั่งเศส (ชอบภาษาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว)เลือกได้แบบไม่ต้องกังวล หรือลังเลใจ ว่าจะเอาไงดีวะ วิทย์ หรือศิลป์ (เพราะ สมัยนั้นโดนเป่าหูกันจริงๆว่า ถ้าใครเลือกสายภาษา ก็เพราะเรียนห่วยแตก เกรดก็น้อย)<BR/><BR/>ถ้าตอนนั้นเลือกเรียนสายวิทย์ ตอนนี้จะเป็นไงมั่งก็ไม่รู้แฮะ หลังเรียนจบมหาลัย อยู่ดีๆ บังเอิญ เจอลายมือตัวเองสมัยป.3 คุณครูให้เขียนในเศษกระดาษว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร อืม ก็ได้เรียนคณะที่ตอนเด็กๆ ใฝ่ฝันจริงๆ ประหลาดดีแฮะ<BR/><BR/>จากนี้ไป ก็ไม่ค่อยมีแผนการชีวิตแล้ว<BR/>เป็นไงก็เป็นกัน แล้วแต่ สายลมแห่งโชคชะตา <BR/>(แหวะ 55)Sayohttps://www.blogger.com/profile/06504544369281802608noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160388609083009992006-10-09T12:10:00.000+02:002006-10-09T12:10:00.000+02:00แจ่มไปเลย!แจ่มไปเลย!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160386908559580932006-10-09T11:41:00.000+02:002006-10-09T11:41:00.000+02:00เกรดเลขผมได้ 4 3 2 1 0 0 ครับเห็นพัฒนาการภายในตัวผ...เกรดเลขผมได้ 4 3 2 1 0 0 ครับ<BR/><BR/>เห็นพัฒนาการภายในตัวผมชัดเจน<BR/><BR/>ดาร์วินครับ ดาร์วิน <BR/><BR/>มันคัดสรรเองว่าตัวเองแข็งแรงสุดในด้านใด<BR/><BR/>555<BR/><BR/>ผมเลือกด้วยตัวเองมาทั้งชีวิต ในศักยภาพที่ตนพึงมี พึงเป็น<BR/><BR/>แต่ความคิดผม หลักการ ก็มีพลวัตรมาทั้งชีวิต<BR/><BR/>ที่เห็นชัดที่สุดคือการออกจากกะลาครอบที่ผมมีอยู่อย่างแน่นหนาลงกลอนปิดตายไม่เคยคิดจะออกมา <BR/><BR/>ไม่ว่าเส้นทางหรือแนวทางของชีวิตผมจะเหมือนหรือแตกต่างใครหรือไม่ก็ตาม<BR/><BR/>แต่ผมรู้สึกว่าผมได้เรียนรู้จากผู้คน ทุกคน ที่เส้นชีวิตพาดผ่านมากมายเหลือเกิน จนมันเลยเถิดไปเรียนรู้กับสิ่งที่มีชีวิตมาก่อนผมตั้งหลายหมื่นปี<BR/><BR/>นั่นคือธรรมชาติ<BR/><BR/>ขอบคุณกลุ่มบุคคล(ที่ไม่ใช่คณะบุคคล 55) หนังสือ และธรรมชาติ ทั้งหลายที่กะเทาะผมออกมาจากความโง่งม สู่ความโง่ ครับSoulseekerhttps://www.blogger.com/profile/09727330170385975606noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160376569886927282006-10-09T08:49:00.000+02:002006-10-09T08:49:00.000+02:00ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะเป็นทนายเลยพับผ่า...ชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะเป็นทนายเลย<BR/><BR/>พับผ่า...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160374253604913492006-10-09T08:10:00.000+02:002006-10-09T08:10:00.000+02:00ผมก็ตกฟิสิกส์เทอมสุดท้ายแฮะ - -"กว่าจะจบม.ปลายได้น...ผมก็ตกฟิสิกส์เทอมสุดท้ายแฮะ - -"<BR/>กว่าจะจบม.ปลายได้นี่จะแย่เอา<BR/>(ทั้ง ๆ ที่ตอนม.ต้นเกรดก็โอเคนะ เค้าถึงคัดให้ไปเรียนห้องสพพ. โครงการสองปีจบ)<BR/>แต่เลขนี่ผมโอเคนะ หมายถึงเลขม.ปลาย 4 บ้าง 3 บ้าง แต่บางทีก็ 2 :P<BR/>แต่เอาเข้าจริง ๆ ผมเอนท์ติด(สายวิทย์-คณิต)เพราะ สามัญ 1 (ภาษาไทย สังคม) กับ ภาษาอังกฤษ !<BR/>แล้วก็ไม่เรียนที่เอนท์ติด ดันไปเอาสอบตรงของ มธ. เช่นกัน<BR/>(สถาบันที่ใคร ๆ ก็บอกว่า มีแต่พวกเอนท์ไม่ติดไปเรียน :P)<BR/><BR/>เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา<BR/><BR/>เรียนป.ตรี ไอที .. วิทยาศาสตร์<BR/>ป.โท ขยับออกมาเป็น cognitive science + natural language มันออกแนว ๆ คอมพิวเตอร์+ภาษาศาสตร์+จิตวิืทยานิดหน่อย .. มนุษยศาสตร์<BR/><BR/>แล้วตอนนี้ทำไมมาสนใจสังคมศาสตร์วะ ? - -"<BR/><BR/>----<BR/><BR/>ถึงผมจะไม่ชอบให้ใครมากำหนดอะไรตัวผม<BR/>แต่ผมก็เชื่อเรื่อง "โชคชะตา" นะ<BR/>คือไม่ได้คิดว่ามีใครมากำหนดอะไรหรอก<BR/>แต่เชื่อว่า สถานการณ์ที่มันแตกต่างแค่นิดเดียว มันทำให้เกิดผลลัพธ์ที่แตกต่างกันมากได้ (ทฤษฎีความอลวน Chaos Theory)<BR/><BR/>ผมชอบเรื่อง Sliding Doors มาก<BR/>แต่ก็ชอบเรื่อง Gattaca เช่นกัน<BR/><BR/>พอคิดได้อย่างนั้น<BR/>ก็เลยคิดว่าตัวเองโชคดีด้วย ที่ยังไม่เจออะไรร้าย ๆ มาก ๆ (ขอขอบคุณ)<BR/><BR/><BR/>(มาจากโรงเรียนประเภทนั้นเหมือนกัน :P)bact'https://www.blogger.com/profile/12900274900485646352noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-11720999.post-1160360492921447822006-10-09T04:21:00.000+02:002006-10-09T04:21:00.000+02:00การที่เราได้มาอยู่ในที่ๆหนึ่ง หรือได้พบเจอคนๆหนึ่ง...การที่เราได้มาอยู่ในที่ๆหนึ่ง หรือได้พบเจอคนๆหนึ่ง ผมเชื่อว่ามันเกิดจากโชคชะตานะ เป็นความเชื่อของผม และผมก็เชื่อด้วยว่า โชคชะตามีแผนการสำหรับผมอยู่เสมอ ทำให้ผมไม่นึกเสียใจที่ต้องมาเจอเรื่องร้ายๆ เพราะผมรู้ว่า มันถูกกำหนดและวางแผนไว้ผมได้เจอ ได้เรียนรู้ ได้เติบโตจากมัน<BR/><BR/>ฟังดูคล้ายๆ ความเชื่อเรื่องพระเจ้า แต่ก็ไม่ใช่หรอก ... อืม จะว่าไปมันก็มีอิทธิพลมาเหมือนกัน คงเป็นเพราะผมก็อยู่ในโรงเรียนที่เรียกครูผู้ชายว่า "มาสเซอร์" มังครับ :-)panutahttps://www.blogger.com/profile/04251862515172325389noreply@blogger.com