พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ

น้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เป็นนักร้องอีกคนที่ผมชอบมาก
ฝันว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต จะได้ไปเหยียบไร่ดอกเหงื่อ ร่ำสุรากับน้าหมู

ล่าสุด ออกอัลบั้มใหม่ "ขายงัวส่งควายเรียน" ผมลงทุนสั่งตรงผ่านทางอินเตอร์เน็ท
เพราะเข้าใจว่าคนตามฟัง ตามซื้อแผ่นแท้ของน้าหมู เหลือน้อยเต็มที
น้าหมูบอกในปกซีดีว่า ไม่ออกงานใหม่มา ๕ ปี เพราะท้อแท้กับเทปผี ซีดีเถื่อน
จนกระทั่งมีแฟนเพลงเอาซีดีมาให้แกเซ็น
แกบอกว่า นี่ของปลอมนะ
แฟนเพลงตกใจ บอกว่า ถ้ารู้ว่าปลอม ไม่ซื้อหรอก
แกเลยเกิดแรงฮึดว่า ยังไงก็ยังมีแฟนเพลงเหนียวแน่นที่รอฟังงานของแกอยู่

สารภาพว่า แรกเริ่มที่รู้จักเพลงของพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ หนีไม่พ้นมีที่มาจากวงเหล้า
แทบไม่มีวงสุราไหน ที่ปราศจากเพลงของน้าหมู
จนเมื่อฟังแบบละเอียดๆ ผมก็หลงรักเพลงของเขา

ผมชอบเพลงน้าหมู เพราะภาษา และอารมณ์ขัน
เพลงช้า ก็บาดลึก อย่าง คิดถึงบ้าน ลมรำเพย เด็กหญิงปรางค์ (เพลงนี้ มาร์ค อภิสิทธิ์เอาไปตั้งชื่อลูกสาวด้วย) มือเรียวเกี่ยวรวง (เป็นเอกบอกว่าฟังแล้วร้องไห้)
เพลงสนุก ก็กระตุ้นให้กะปรี้กระเปร่า อย่าง ดาวน์สาว จอรอคอย สถาพร จันทราคาลิปโซ่ ต้นขับขี่
หรือจะเอาเพลงการเมือง ที่เอาเพลงพื้นบ้านของโคราชมาผสม อย่าง เพลงโคราชขับไสไอ้กัน นี่ก็ได้อรรถรส

ผมยังชอบเพลงจังหวะโจ๊ะๆอย่าง น้ำตาหอยทาก ท่อนที่ร้องว่า "เพ้อรำพัน รำพันว่าฉันรักเธอ เพ้อรำพัน ตรงนี้ตรงนั่นนะหนา..."
หรือ ฝนจางนางหาย น้าหมูใส่ลูกคอแบบ "ด่วน บขส วิ่งเลย เมื่อไรจะจอด..."

น้าหมูเป็นราชาเพลงพูด ใครได้ลองไปดูคอนเสิร์ตแล้วจะติดใจ แกเล่นมุขแต่ละช็อต มันส์มากๆ
คอนเสิร์ตล่าสุด เดือนหงายกลางป่า จัดที่ หอประชุมใหญ่ มธ เป็นประจักษ์พยานได้ว่าน้าหมูฝีมือไม่มีตก

ใครอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลง "บ้านบ้าน" แต่แฝงด้วยภาษาที่สวยงาม ความสนุกสนาน ความหมายสะท้อนสังคม เชิญชวนฟังเพลงน้าหมู แล้วจะติดใจ