พึ่งกลับ

พึ่งกลับมาจากปารีสครับ

ครั้งที่เท่าไร ไม่เคยนับ แต่น่าจะขึ้นเลขสองหลัก

ครั้งนี้ ไม่ได้ไปเจอสาวอย่างที่ปิ่น ปรเมศวร์คิดแต่ประการใด

แต่ไปทำธุระมา

สุรพล นิติไกรพจน์ สมคิด เลิศไพฑูรย์ และเอกบุญ วงศ์สวัสดิ์กุล เดินทางมาปารีส ทั้งสามคนแจ้งให้ผมทราบล่วงหน้าให้ขึ้นไปเจอกัน

ไปปารีสครั้งนี้ นอกจากไปเจอคนที่ผมคุ้นเคยทั้งสามแล้ว ยังมีโอกาสทำอะไรอีกมากมาย

ไปซื้อหนังสือมือสอง มือหนึ่ง หนังสือแปลกๆ มาเพียบ ให้สอดคล้องกับบรรยากาศสัปดาห์หนังสือที่เมืองไทยเสียหน่อย

ติดรถไปเที่ยวหลายๆที่กับคณะหนึ่ง (เป็นคนนำทางน่ะครับ คอยสนทนากับโชเฟอร์ เลยได้อานิสงส์เที่ยวฟรี) ตั้งแต่ ปราสาท Chateau de la Loire , บ้านของ Monet ที่ Giverny, ปราสาทที่ Fontainebleau, (พวกนี้พึ่งเคยไป) แล้วก็ไปซ้ำรอยเดิมอย่าง Trocadéro (จุดชมวิวและถ่ายรูปหอไอเฟล), โบสถ์ Notre Dame, ล่องเรือ Bateau mouche ไปตามแม่น้ำแซนน์ (อันนี้สามรอบแล้ว)

นั่งกินกาแฟ เต๊ะจุ๊ย อ่านหนังสือย่าน Quatier Latin

กินอาหารอร่อยๆเพียบ จนรู้สึกว่าร่างกายเริ่มพองอีกแล้ว

แวะไปกินอาหารที่บ้านทูตมา (ติดสอยห้อยตามบุคคลทั้งสามไปนั่นแหละ)

สุรพล นิติไกรพจน์บอกผมว่า ผมไม่ได้อยู่ปารีสแต่ทำตัวอย่างกับคนอยู่ปารีส (แหะแหะ ก็ขึ้นมาเที่ยวบ่อยน่ะครับ)

ไว้หายเหนื่อยจะเล่าให้ฟัง

..........

เนื่องจากบล็อกตอนก่อนๆ

ไม่ว่าจะเป็นการนำข่าวจากหนังสือพิมพ์เลอ มงด์มาโพสลง หรือ ความเห็นของผมที่ดูน่าหวาดเสียวในหลายๆตอน

มีผู้หวังดีและห่วงใยผมหลายคน เกรงว่าผมจะซวยได้

ขอบคุณมา ณ ที่นี้ แต่ผมคิดว่า ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ เป็นการแสดงความเห็นโดยสุจริต และข่าวที่ว่าก็ไม่มีเนื้อหาร้ายแรงอะไรนัก เป็นเรื่องที่เรารับรู้อยู่แล้ว

ผมไม่ได้เป็นคนกล้าอะไรเลย รู้สึกปกติ ตอนที่เขียน หรือ เอาข่าวมาโพสลง ก็ไม่ได้ตื่นเต้น หรือ คิดว่าเป็นวีรกรรม วีรเวร อะไรทั้งนั้น คิดยังไงก็ว่าออกมา เท่านั้นเอง

เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย ถกเถียงกันได้

หวังเป็นอย่างยิ่งว่า บรรยากาศการถกเถียงผ่านบล็อกจะดำเนินต่อไปด้วยการเคารพในวิถีที่แตกต่างกันของแต่ละคน